Κινούμενα σχέδια Nτίσνευ - Η Μεγάλη Ψιψίνα του Γκούφυ

Mickey Mouse Κινούμενα σχέδια Nτίσνευ - Η Μεγάλη Ψιψίνα του Γκούφυ.
Καλή διασκέδαση!!

Ζουζούνια- Τραγουδάμε για τους αριθμούς: Το 1

Ας ξεκινήσουμε να μαθαίνουμε τους αριθμούς. Κι αν τους ξέρουμε, ελάτε να τραγουδήσουμε γι' αυτούς. Γίνονται πολύ χαρούμενοι όταν μας ακούνε.
Πατήστε στο Διαβάστε περισσότερα »  για να ακούσετε το τραγούδι.

Ξεφύλλισε κι άκου το παραμύθι: "Σε δύο τρελά ημίχρονα"

Κάνοντας κλικ επάνω στην εικόνα θα εμφανιστεί το βιβλίο του παραμυθιού και θα ξεκινήσει αυτόματα και η ανάγνωσή του. Οι μικροί μας φίλοι λοιπόν μπορούν να το διαβάζουν και ταυτόχρονα να το ακούνε.

3ο τριήμερο Φεστιβάλ για το περιβάλλον

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος το τριήμερο Φεστιβάλ για το περιβάλλον των Δήμων Ψυχικού και Φιλοθέης γίνεται το πρώτο δεκαήμερο του Ιουνίου.
Το Φεστιβάλ αναμένεται να ξεκινήσει στις 3 Ιουνίου και να διαρκέσει μέχρι και τις 5 Ιουνίου, που είναι η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, έχοντας στόχο την ευαισθητοποίση του κοινού στην προστασία του περιβάλλοντος.
Στο Οικολογικό πάρκο του Νέου Ψυχικού θα παρουσιαστούν, κατά την διάρκεια του τριημέρου, Οικολογικά παχνίδια και κατασκευές, εκθέσεις ζωγραφικής, θεατρικές παραστάσεις, παρουσιάσεις βιβλίων, ενώ θα συμμετέχουν πολλές ΜΚΟ οργανώσεις.
Φυσικά, η είσοδος είναι δωρεάν!
Το πρόγραμμα του 3ήμερου Φεστιβάλ είναι:

Παρασκευή 3 Ιουνίου◦17:00- 18:00 Διαδραστικά παιχνίδια .( αλεξίπτωτο, κυνήγι θησαυρού, διελκυστίνδες)
◦17:00 – 21:00 Έκθεση Ζωγραφικής από παιδιά των Δημοτικών σχολείων του Νέου Ψυχικού
◦17: 15 – 18:20 Παίζοντας με μετάξι & μαλλί « Η μεταμόρφωση της πεταλούδας»
◦18:00 – 20:00 Slackline : Ποιός μπορεί να ισορροπήσει στο τεντωμένο σκοινί ; !!!
◦18:00 – 20:00 Εργαστήριο ζωγραφικής « Οικόσιτα Ζώα»
◦20:00 – 21:00 Θεατρική παράσταση με τα «ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ» , «Μια παρέα στη ράχη μιας φάλαινας » .
Σάββατο 4 Ιουνίου 2011◦17:00 – 20:00 Slackline: Ποιός μπορεί να ισορροπήσει στο τεντωμένο σκοινί ; !!!
◦17:00 – 20:00 Αναρρίχηση : Κράνη, σκοινιά….& ψηλά στον ουρανό !!!
◦18:00 – 20:00 Ήταν ένα Μικρό Χαρτάκι: Εργοστάσιο Παραγωγής Ανακυκλωμένου Χαρτιού
◦18:00 – 20:00 Βάλε Θερμόμετρο στον Πλανήτη: Πειραματίσου με το φαινόμενο του θερμοκηπίου
◦18:00 -20:00 Το Quiz της Ανακύκλωσης: Μάθε τα μυστικά των υλικών και παίξε για να κερδίσεις
◦19:00- 21:00 Εργαστήριο Ζωγραφικής « Οικόσιτα Ζώα »
◦20:00 – 21:00 Η Ορχήστρα του Τενεκέ: Φτιάξε μουσικά όργανα από άχρηστα υλικά και πάρε μέρος σε μια διαφορετική συναυλία.
Κυριακή 5 Ιουνίου 2011◦17:00 – 21:00 Planetbook : το Κ.Ε.Α.Ν παρουσιάζει το 1ο περιβαλλοντικό επιτραπέζιο παιχνίδι ( και σε επιδαπέδια έκδοση)
◦18:00 – 21:00 Αναρρίχηση : Κράνη , σκοινιά….& ψηλά στον ουρανό !!!
◦17:00- 18:30 Εργαστήριο βιολογικής καλλιέργειας ( έλα να φυτέψεις το δικό σου λουλούδι)
◦18:00 – 20:00 Το Μονοπάτι του Δάσους: Θα καταφέρεις να περάσεις όλες τις δοκιμασίες μέσα στο δάσος.
◦18:00 – 20:00 «Φυσικά», έργα τέχνης: Συνδύασε το σχήμα, το χρώμα και την υφή υλικών από τη φύση, σ’ ένα έργο τέχνης.
◦18:00- 20:00 Εξερευνητική Αποστολή στο Πάρκο.
◦19:00 Ομιλία Κου Δημάρχου Φιλοθέης- Ψυχικού.
◦19:10 – 20.50 Θεατρικό παιχνίδι με την συγγραφέα Φραντζέσκα Αλεξοπούλου
◦20:00 – 21:00 Ένα ζουζούνι παραπάνω: Παίξε και πειραματίσου με τα χαρακτηριστικά των ζώων και των ανθρώπων, και σχεδίασε το δικό σου μοναδικό ζουζούνι.
Συγγραφέας άρθρου: Κατερίνα Παπανικολάου

Το «Πανηγύρι της Γης» φιλοξενείται στο Πάρκο Αντώνης Τρίτσης (4-5/6)

Με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος που τιμάται κάθε χρόνο στις 5 Ιουνίου, ο Οργανισμός Ελέγχου και Πιστοποίησης Βιολογικών Προϊόντων ΔΗΩ σε συνεργασία με την οργάνωση ΓΗ διοργανώνει το «Πανηγύρι της Γης». Η προώθηση των βιολογικών προϊόντων και η ευαισθητοποίηση για το περιβάλλον και την προστασία του με οικολογικούς τρόπους, είναι οι πρωτεύοντες στόχοι της εκδήλωσης. Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων, οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να συναντήσουν παραγωγούς και επιχειρήσεις βιολογικών προϊόντων, που αντιπροσωπεύουν πολλές διαφορετικές κατηγορίες της διαρκώς αυξανόμενης ελληνικής παραγωγής και αγοράς βιολογικών γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων στη χώρα μας, καθώς και του οικολογικού χώρου, γενικά. Παράλληλα, στο «Πανηγύρι της Γης» θα μετέχουν και μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί που δραστηριοποιούνται στην προστασία του περιβάλλοντος και την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών.



Οι τρεις άξονες της γιορτής είναι:
* Αγορά με Βιολογικά Προϊόντα
* Παρουσίαση θεμάτων από περιβαλλοντικές οργανώσεις
* Οικολογικές πρακτικές για την καθημερινότητα

Οι εκδηλώσεις που θα «τρέχουν» παράλληλα είναι:
* οικο-παιχνίδια
* μουσική
* εκπαιδευτικές φυτεύσεις από παιδιά υπό την επίβλεψη γεωπόνων
* ξενάγηση σε βιολογικούς λαχανόκηπους
* προβολές και ομιλίες διακεκριμένων επιστημόνων
Πού: Πάρκο Περιββαλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης», Ίλιον
Πότε: Σάββατο 4 και Κυριακή 5 Ιουνίου
Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε Κατερίνα Κουρουνάκου στο τηλέφωνο 6936 904311

Συγγραφέας άρθρου: Κωνσταντίνα Ντουντούμη

Λόγια του Ινδιάνου αρχηγού Σηάτλ

Επιστολή-απάντηση του Ινδιάνου αρχηγού Σηάτλ προς τον τότε Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Φράνκλιν Πηρς, που απαίτησε να αγοράσει τη γη τους...(έτος 1854).


"Ο Μεγάλος Άρχοντας της Ουάσιγκτον διατάζει να μας πουν, ότι επιθυμεί να αγοράσει τη γη μας. O Μεγάλος Αρχηγός μας στέλνει επίσης λόγια φιλίας και καλής διάθεσης. Εκτιμούμε αυτή την ευγένεια γιατί ξέρουμε ότι χρειάζεται πολύ λίγο τη φιλία μας.

Θα σκεφτούμε την προσφορά σας γιατί ξέρουμε ότι, αν δεν το κάνουμε, ο λευκός άνθρωπος θα έρθει με το πύρινα όπλα του και θα πάρει τη γη μας. Ο Μεγάλος Άρχοντας της Ουάσιγκτον μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σ' αυτά που του λέει ο Άρχοντας Σήτλ με την ίδια βεβαιότητα που οι λευκοί αδελφοί μας μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη στην αλλαγή των εποχών.

Τα λόγια μου είναι αμετάβλητα όπως τ' αστέρια. Πώς μπορείτε ν' αγοράσετε ή να πουλήσετε τον ουρανό, τη ζεστασιά της γης; Αυτή η ιδέα μας...

Το ανέκδοτο της ημέρας: Το αγγελάκι

Παιδί: Μαμά, γιατί μου είπες προχθές ότι ο Γιωργάκης μας, το αδερφάκι μου είναι αγγελάκι;
Μαμά: Μα γιατί το χρυσούλι μου είναι αγγελάκι... Γιατί ρωτάς;
Παιδί: Είσαι σίγουρη;
Μαμά: Μα βέβαια ο Γιωργάκης μας είναι αγγελάκι. Γιατί αμφιβάλλεις;
Παιδί: Δεν είναι, σου λέω. Πριν λίγο έριξα το Γιωργάκη από το παράθυρο και δεν πέταξε!!!

Το αναγνωστικό της Δ' δημοτικού του 1959

Σπάνιο. Για ρίξτε μια ματιά να δείτε τι γινόταν το μακρινό 1959. Πατήστε στο Διαβάστε περισσότερα » για να το δείτε.

Ο Ιάσονας και η αργοναυτική εκστρατεία - Μέρος 1

Η ταινία αποτελείται από τρία μέρη. Σήμερα αναρτάται το πρώτο. Για τα υπόλοιπα κάνετε λίγη υπομονή. Πατήστε στο  Διαβάστε περισσότερα » για να το δείτε.

Κλασσικά εικονογραφημένα - Οι τρεις σωματοφύλακες

Είναι το πιο πολυδιαβασμένο έργο του Δουμά. Οι συστάσεις περιττές.
Πατήστε στο Διαβάστε περισσότερα » για να το διαβάσετε.

Πατώντας στο εικονίδιο κάτω δεξιά μπορείτε να το διαβάσετε σε πλήρη οθόνη. Καλή ανάγνωση.

The 5 big mistakes in virtual education

Συγγννώμη, δεν μπόρεσα να το βρω με ελληνικούς υπότιτλους. Πολύ καλή προσέγγιση. Πατήστε στο Διαβάστε περισσότερα »  για να το δείτε.

Πατώντας στο εικονίδιο κάτω δεξιά μπορείτε να το διαβάσετε σε πλήρη οθόνη.

Ξεφύλλισε κι άκου το παραμύθι: "Και οι κακοί έχουν ψυχή"

Κάνοντας κλικ επάνω στην εικόνα θα εμφανιστεί το βιβλίο του παραμυθιού και θα ξεκινήσει αυτόματα και η ανάγνωσή του. Οι μικροί μας φίλοι λοιπόν μπορούν να το διαβάζουν και ταυτόχρονα να το ακούνε.

Παράξενα και πρωτότυπα

Καθαρίστε την οθόνη του υπολογιστή σας πατώντας ΕΔΩ!


Μάθετε την ώρα από το ανθρώπινο ρολόι πατώντας ΕΔΩ!

Tom and Jerry in Refriger - Raiders

Για τους μικρούς αλλά και τους μεγαλύτερους φίλους του ιστολογίου μας. Καλοσχεδιασμένο παιχνιδάκι. Απολαύστε το.

Πλοηγούμαι με ασφάλεια - Αναζητώ με ασφάλεια

Δυο αδέλφια ψάχνοντας για μια σχολική εργασία, πλοηγούνται στον Παγκόσμιο Ιστό σε νέους τόπους και άλλους χρόνους. Σερφάροντας σε ιστοσελίδες με ενημερωτικό, μορφωτικό ή ψυχαγωγικό περιεχόμενο, το ενδιαφέρον τους διεγείρεται για νέα γνώση. Ωστόσο, κάποιες ιστοσελίδες μπορεί να περιέχουν υλικό ακατάλληλο για τα παιδιά. Τα παιδιά εύκολα εξοικειώνονται με τη χρήση των μηχανών αναζήτησης και της αποτελεσματικής αξιοποίησής τους στην εύρεση πληροφοριών, αλλά δεν γνωρίζουν πώς να αποφεύγουν τις συνδέσεις προς κάθε είδους ακατάλληλο περιεχόμενο. Η εικονική «Ασφάλεια Διαδικτύου» συμβουλεύει τους νεαρούς μαθητές για τα πνευματικά δικαιώματα στο Διαδίκτυο και προτείνει φίλτρα αναζήτησης ή πρόσθετο λογισμικό ώστε οι ακατάλληλοι ιστότοποι να αποκλείονται από τα αποτελέσματα της αναζήτησης.

Ο χορός των 1000 χεριών.

Υπάρχει ένας καταπληκτικός χορός, ο λεγόμενος Guanyin - Χίλια χέρια.
Λαμβάνοντας υπ' όψη τον απόλυτα απαιτούμενο συντονισμό, θα εκπλαγούμε από το γεγονός, ότι αυτός εκτελείται από εντελώς κωφούς.
Ναι, σωστά διαβάζετε. Όλες οι 21 χορεύτριες, είναι εντελώς κουφές.
Στηριζόμενες μόνο στα σήματα από τους εκπαιδευτές τους που βρίσκονται στις τέσσερις γωνίες της σκηνής, αυτές οι θαυμάσιες χορεύτριες, προσφέρουν μία οπτική πανδαισία.
Το πρώτο σημαντικό διεθνές ντεμπούτο τους ήταν στην Αθήνα, στην τελετή λήξης των Παραολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Αλλά εδώ και πολύ καιρό συμπεριλαμβάνονται στο ρεπερτόριο των κινέζικων Επιδείξεων Τέχνης "Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες", και ταξίδεψαν σε περισσότερες από 40 χώρες.
Το βίντεο καταγράφηκε εφέτος στο Πεκίνο, κατά τη διάρκεια του Εαρινού Φεστιβάλ.

Ρομπότ διπλώνει τα ρούχα

Ένα ρομπότ για φοιτητές και ακαμάτες
Το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια ανέπτυξε ένα πρόγραμμα που επιτρέπει στο αξίας 400 χιλιάδων δολαρίων ρομπότ PR2, να διπλώνει ρούχα. Η πρώιμη έκδοσή του, όπως θα δείτε και στο βίντεο, αρχικά παρατηρεί ακίνητη τη πετσέτα μέχρι να αναγνωρίσει τι είναι. Μόλις την αναγνωρίσει τότε τη διπλώνει.

Η διαδικασία όμως, αρχικά γινόταν με πολύ αργούς ρυθμούς. Ωστόσο, η επιστημονική ομάδα πίσω από το ρομπότ, ανακατασκεύασε το πρόγραμμα και πλέον η αναγνώριση και το δίπλωμα των ρούχων γίνεται με ορθότερο και γρηγορότερο τρόπο. Η διαδικασία είναι αρκετά απλή, όπως και με τη πετσέτα, κρατά όρθιο το ρούχο ώστε να υπολογίσει το μήκος, μέσω της διπλής κάμερας που διαθέτει στο κεφάλι.



Έπειτα, με εναλλασσόμενες κινήσεις, χρησιμοποιώντας τα «χέρια» του και μέσω της μεθόδου της Ανάλυσης Κυρίων Συνιστωσών (ΑΚΣ, κατατάσσει το ρούχο με μία ψηφιακή υπογραφή, βάση του μεγέθους και άλλων παραμέτρων όπως μανίκια φερ’ ειπείν.

Από αυτό το σημείο και πέρα συγκρίνει το ρούχο που κρατάει με αυτά που έχει ήδη αποθηκευμένα στη μνήμη του και επιλέγει τη κατάλληλη μέθοδο διπλώματος για το εκάστοτε. Εάν δεν ολοκληρώσει με επιτυχία το δίπλωμα τότε διορθώνει τυχόν λάθη.

Το ρομπότ PR2 είναι πρακτικά μία ρομποτική πλατφόρμα που χρησιμοποιεί ανοιχτό ρομποτικό λειτουργικό σύστημα. Άλλες σχολές το έχουν προγραμματίσει να εκτελεί διαφορετικές λειτουργίες, όπως να διαβάζει. Σίγουρα όχι η φθηνότερη μονάδα, αλλά η πλέον εντυπωσιακή πάραυτα.

Παιχνιδιών συνέχεια

Παιχνίδι για να μάθετε να οδηγείτε σχολικό λεωφορείο:

 Συντονιστείτε. :)

Παιχνίδι: Οδηγός σχολικού λεωφορείου



Χρησιμοποίησε τα βελάκια για να κινηθείς για φρένο το πλήκτρο "SPACE

---

Μικρός κιθαρίστας...(όλα τα λεφτά)!!!

Ταλέντο ο μικρός

ΚτΠ: Αυξάνεται η διείσδυση του Ιντερνετ – δυναμικοί χρήστες οι άνδρες

Το ποσοστό των Ελλήνων που χρησιμοποιεί τα social media, διαμορφώθηκε στο 36% το τέταρτο τρίμηνο του 2010, έναντι μόλις 14% το πρώτο τρίμηνο του 2009, σύμφωνα με τη μελέτη του Παρατηρητηρίου για την Κοινωνία της Πληροφορίας.

Οι δυναμικότεροι χρήστες του διαδικτύου στη χώρα μας είναι οι άνδρες, οι νέοι ηλικίας 16-24 ετών, τα άτομα υψηλού μορφωτικού επιπέδου και οι κάτοικοι των μεγάλων αστικών κέντρων. Οι άνδρες συνεχίζουν να έχουν το προβάδισμα στη χρήση των νέων τεχνολογιών σε σχέση με τις γυναίκες, ενώ σταθερή παραμένει η απόκλιση σε σχέση με την ΕΕ και για τα δύο φύλα. Η Αττική εμφανίζει τα μεγαλύτερα ποσοστά διείσδυσης των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ), ενώ η Κεντρική Ελλάδα τους υψηλότερους δείκτες ανάπτυξης.

Αυτά είναι τα κυριότερα συμπεράσματα μελέτης του Παρατηρητηρίου για την Κοινωνία της Πληροφορίας (ΚτΠ), η οποία αναλύει τα κυριότερα πορίσματα της ετήσιας έρευνας για τη χρήση των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών στα νοικοκυριά και τον πληθυσμό για το 2010, όπως ανακοινώθηκαν από τη Eurostat.
Όσον αφορά τα ποσοστά διείσδυσης του διαδικτύου στον ελληνικό πληθυσμό:
- Η σταθερή τηλεφωνία παρουσιάζει σταθεροποιητική τάση περί το 85%, ενώ την τελευταία πενταετία αντιστράφηκε η σχέση κινητής - σταθερής, με την κινητή να παίρνει το προβάδισμα έναντι της σταθερής, που εμφάνισε πτώση σε σχέση με την πενταετία 2000-2005.
- Η κινητή τηλεφωνία έχει φτάσει από τα προηγούμενα έτη σε επίπεδα κορεσμού, καθώς το 95% των Ελλήνων 16-74 ετών, είναι κάτοχοι κινητού τηλεφώνου. Η σημαντική πτώση το 2010 στις ονομαστικές συνδέσεις κινητής τηλεφωνίας αποδίδεται στη δυσμενή οικονομική συγκυρία, αλλά και στη διαδικασία ταυτοποίησης συνδρομητών καρτοκινητών, ενώ δεν αναμένεται περαιτέρω πτώση.
- Το διαδίκτυο μπαίνει σε ολοένα και περισσότερα σπίτια χρόνο με το χρόνο, έχοντας πλέον καλύψει σχεδόν το ήμισυ του ελληνικού πληθυσμού. Έτσι, το 46% των ελληνικών νοικοκυριών διέθετε το 2010 σύνδεση στο διαδίκτυο, ενώ στις ευρυζωνικές συνδέσεις ειδικά, το ποσοστό διαμορφώνεται στο 41%.
Το 2010, ένας στους δύο Έλληνες δήλωσε ότι χρησιμοποίησε ηλεκτρονικό υπολογιστή (Η/Υ) και το 44% ότι έκανε χρήση του διαδικτύου. Επίσης, ένας στους τέσσερις (25%) χρησιμοποίησαν υπηρεσίες 3ης γενιάς (3G) μέσω των δικτύων κινητής τηλεφωνίας.
Τέσσερις στους δέκα Έλληνες συνδέονται σε τουλάχιστον εβδομαδιαία βάση στο διαδίκτυο, σημειώνοντας αύξηση 7,9% σε σχέση με το 2009 και 24% σε σχέση με το 2008. Ωστόσο, η απόσταση από τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό μέσο όρο παραμένει σταθερή και είναι της τάξης των 20-25 ποσοστιαίων μονάδων.
Από τα ελληνικά νοικοκυριά που δεν έχουν σύνδεση στο Ίντερνετ, η πλειονότητα προβάλλει ως κυριότερο λόγο την έλλειψη ενδιαφέροντος για τις πληροφορίες του διαδικτύου (34%) και την έλλειψη δεξιοτήτων χρήσης (33%). Ως προς τον τόπο πρόσβασης στο διαδίκτυο, η πλειοψηφία προτιμά το σπίτι (86,2%) και ακολουθεί ο χώρος εργασίας (36,9%).
O χάρτης δραστηριοτήτων
Ο «χάρτης δραστηριοτήτων» του μέσου χρήστη Ιντερνετ παραμένει σχετικά σταθερός τα τελευταία χρόνια, με τη μεγαλύτερη ποσοστιαία αύξηση να παρατηρείται στην ηλεκτρονική ενημέρωση σχετικά με θέματα υγείας (από 27% στο 50%), καθώς και την ανάγνωση ηλεκτρονικών περιοδικών και εφημερίδων (από 49% στο 57%).
Τέσσερις στους δέκα χρήστες επιλέγουν το διαδίκτυο για να δουν τηλεοπτικές εκπομπές ή να ακούσουν ραδιόφωνο, αλλά και για να «κατεβάσουν μουσική», ταινίες και παιχνίδια. Τρεις στους δέκα χρήστες κάνουν χρήση υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, δύο στους δέκα ηλεκτρονικές αγορές, ενώ σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα βρίσκεται η χρήση υπηρεσιών ηλεκτρονικής τραπεζικής και πώλησης προϊόντων/ υπηρεσιών μέσω διαδικτύου (13% και 1% αντίστοιχα).
Αξιοσημείωτη είναι η απήχηση των κοινωνικών δικτύων (social media), όπως YouTube, Facebook, Twitter, Hi5, MySpace κλπ. Το ποσοστό των Ελλήνων που τα χρησιμοποιεί, διαμορφώθηκε στο 36% το τέταρτο τρίμηνο του 2010, έναντι μόλις 14% το πρώτο τρίμηνο του 2009 (αύξηση 157%) και 2% το πρώτο τρίμηνο του 2008.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, η Αττική συγκεντρώνει το υψηλότερο ποσοστό νοικοκυριών με σύνδεση στο διαδίκτυο (57%), ενώ η Βόρεια και η Κεντρική Ελλάδα τα χαμηλότερα (37% και 38% αντίστοιχα). Τα νησιά του Βορείου Αιγαίου και η Κρήτη παρουσιάζουν καλύτερες, συγκριτικά, επιδόσεις και πλησιάζουν περισσότερο τους δείκτες της Αττικής.
Κατά την τριετία 2008-2010, η Κεντρική Ελλάδα παρουσίασε τους υψηλότερους ρυθμούς αύξησης στα διασυνδεδεμένα νοικοκυριά (άνοδος 100%), τα νοικοκυριά με ευρυζωνική πρόσβαση (αύξηση 162%) και τους τακτικούς χρήστες του διαδικτύου (αύξηση 50%). Στον αντίποδα, τους χαμηλότερους ρυθμούς αύξησης παρουσίασε η Αττική (κατ' αντιστοιχία 27%, 50% και 11%).
Στους νέους 16-24 ετών έχει εξαλειφθεί το ψηφιακό χάσμα των φύλων, στη μέση βαθμίδα 25-54 ετών οι άντρες προηγούνται σταθερά των γυναικών κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ στις ηλικίες άνω των 55 ετών, η απόσταση ανδρών και γυναικών παρουσιάζει τάσεις διεύρυνσης αντί σύγκλισης, με τα ποσοστά τακτικών χρηστών να κυμαίνονται σε αρκετά χαμηλά επίπεδα.
Άνδρες και γυναίκες στη χώρα μας έχουν γενικά καλύτερες δεξιότητες στη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών απ' ό,τι στη χρήση του διαδικτύου, ενώ οι δεξιότητες των ανδρών είναι υψηλότερες έναντι των γυναικών. Σε σύγκριση με την Ευρώπη, το χάσμα παραμένει αυξημένο και είναι της τάξης των 25 ποσοστιαίων μονάδων και για τα δύο φύλα.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πολύ καλό site με παραμύθια.

Ανακάλυψα ένα πολύ καλό site με παραμύθια. Έχει σελίδα με παραμύθια, ζωγραφική, video με παραμύθια και άλλα πολλά. Δείτε το εδώ: http://www.paramithia.net/

ΓΙΑΤΙ ΑΡΓΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΤΟ GPS;

Το παγκόσμιο δορυφορικό σύστημα εντοπισμού αποτελείται από 24 τεχνικούς δορυφόρους που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη και επιτρέπουν στους δέκτες GPSνα παρέχουν ακριβείς πληροφορίες για τη θέση ενός σημείου, το υψόμετρο του, την ταχύτητα και την κατεύθυνση της κίνησης του. Χάρη σε σχετικό λογισμικό χαρτογράφησης, οι πληροφορίες μπορούν να απεικονιστούν και γραφικά. Οι δορυφόροι βρίσκονται σε ύψος12.552 μιλίωνκαι πραγματοποιούν δυο περιστροφές γύρω από τη Γη κάθε 24ωρο.


Σήμερα το GPS προσφέρει ακρίβεια εντοπισμού2 μέτρα, ενώ ως το 2014 αναμένεται η απάντηση στο GPS το EGNOS GALILEO, το όποιο θα υποστηρίζεται από 30 δορυφόρους και θα παρέχει ακρίβεια κάτω του μέτρου.
Το σύστημα GPS προσφέρει μεγάλη η άριστη ακρίβεια εντοπισμού θέσης σε ειδικούς δέκτες GPS σε οποιοδήποτε μέρος της Γης και φυσικά πρωταρχικός σκοπός του είναι η παροχή των υπηρεσιών του στον αμερικανικό  στρατό.
Θα έχετε διαπιστώσει ότι σε μερικές περιπτώσεις καθυστερεί πολύ ο εντοπισμός του σήματος των δορυφόρων από τις συσκευές. Την πρώτη φορά που ενεργοποιούμε το GPS θα πρέπει να μένει αρκετή ώρα, περίπου 15-30 λεπτά ακίνητο σε ανοικτό ορίζοντα, σε εξωτερικό χώρο, έτσι ώστε να κατεβάσει από τους δορυφόρους μια βάση δεδομένων με τις θέσεις τους. Αυτή θα μείνει επίκαιρη για μερικούς μήνες. Μαζί με τη βάση δεδομένων ανά τακτά χρονικά διαστήματα κατεβαίνει και η λίστα Ephemeris, η οποία περιλαμβάνει μικροδιορθώσεις στις θέσεις των δορυφόρων.
Όταν βάζουμε το GPS σε κατάσταση αναμονής και το ενεργοποιούμε πάλι σε λίγα λεπτά, τότε βρίσκει άμεσα τους δορυφόρους. Εάν το ενεργοποιήσουμε έπειτα από μερικές ώρες, θα πρέπει να κατεβεί πάλι το αρχείο Ephemeris, οπότε θα χρειαστεί να περιμένουμε περίπου ένα λεπτό ανάλογα με το αν έχουμε άμεση πρόσβαση στον ουρανό. Εάν το αφήσουμε για μεγάλο διάστημα κλειστό, η πρώτη εκκίνηση θα χρειαστεί πάλι δέκα με δεκαπέντε λεπτά.

Όταν οι γιαγιάδες και οι παππούδες επεμβαίνουν

Είναι αλήθεια ότι οι γιαγιάδες και οι παππούδες μπορούν να προσφέρουν απεριόριστη βοήθεια με την εμπειρία τους και τη στήριξή τους. Έχουν μεγαλώσει τα δικά τους παιδιά, έχουν περάσει από εκεί που εμείς δεν έχουμε ακόμα βρεθεί. Ιδανικά, αυτό σημαίνει ότι, όταν έχουμε ένα πρόβλημα μπορούμε να στραφούμε σε αυτούς ώστε να μας δώσουν τα «φώτα τους»…
Στην πραγματικότητα όμως, πολλές οικογένειες δεν αντιμετωπίζουν μια ιδανική κατάσταση. Αντίθετα, ενώ μπορεί να παίρνουν πολλές συμβουλές και στήριξη , αυτά μπορεί να συνοδεύονται με κριτική και έλεγχο εκ μέρος των γιαγιάδων και των παππούδων.

Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να ακούσετε μία συμβουλή, η οποία να είναι εκ διαμέτρου αντίθετη από τον τρόπο που έχετε επιλέξει να διαπαιδαγωγήσετε εσείς τα παιδιά σας.
Οι καιροί αλλάζουν, οι τρόποι αλλάζουν
Είτε αφορά ιατρικά θέματα είτε αφορά την ψυχολογία του παιδιού είτε αφορά τον τρόπο που θα ντύνεται στο κρύο ή τη ζέστη, οι συμβουλές που έχουν δοθεί στους γονείς ενός παιδιού (από γιατρούς και ειδικούς) έχουν αλλάξει με το πέρασμα του χρόνου (το να βάλουμε οδοντόκρεμα πάνω σε ένα έγκαυμα, για παράδειγμα, σήμερα θεωρείται λάθος, ενώ παλαιότερα ήταν διαδεδομένη πρακτική).
Πολλές φορές, ακόμα και με τις καλύτερες προθέσεις εκ μέρους των γονιών, που προσπαθούν να εξηγήσουν ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει, δεν αποφεύγεται κάποια σύγκρουση ή η αίσθηση εκ μέρους των γιαγιάδων και παππούδων ότι είναι «λάθος». Μπορεί να αισθάνονται αδικημένοι, παρεξηγημένοι, πληγωμένοι ή αγνοημένοι. Όταν απορρίπτετε μία συμβουλή που σας δίνουν, στην ουσία είναι σαν να απορρίπτετε τον τρόπο που σας μεγάλωσαν…
Επίσης, κάποιες φορές, οι μη επιθυμητές συμβουλές δίνονται από τους γονείς του συντρόφους μας, πράγμα το οποίο δυσκολεύει ακόμα πιο πολύ την κατάσταση. Οι ισορροπίες είναι ευαίσθητες, αρχίζουν τα στρατόπεδα να χωρίζονται και το παιδί μπαίνει στη μέση…
Τι να κάνουμε
 Δεχθείτε την καλοπροαίρετη κριτική. Είναι αδύνατο να τα γνωρίζουμε όλα. Θυμηθείτε επίσης ότι, αυτό που έχουν στο μυαλό τους είναι το «καλό» του παιδιού.
 Μη ρωτάτε! Ένας τρόπος για να αποφύγετε να ακούσετε μια συμβουλή είναι μην ρωτήσετε. Αυτό μπορεί να σας φανεί δύσκολο στην αρχή, γιατί μπορεί να νιώθετε πανικοβλημένοι. Πάρτε λίγο χρόνο και ρωτήστε τον εαυτό σας; «Μήπως είναι καλύτερα να τηλεφωνήσω στο γιατρό πρώτα»;
 Εμπιστευθείτε τον εαυτό σας. Γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα τις ικανότητές σας και τις αδυναμίες σας. Ξέρετε αν αγχώνεστε εύκολα ή αν μένετε ψύχραιμοι. Εμπιστευθείτε το ένστικτό σας. Αν νιώθετε ότι «πρέπει να πάμε στο γιατρό» ακόμα και όταν οι γονείς σας σας λένε ότι «ένας πυρετός είναι… το παρακάνετε εσείς οι νέοι γονείς…», πηγαίνετε το παιδί σας στο γιατρό.
 Πιστέψτε ότι είστε ικανοί ως γονείς. Εσείς και ο/η σύντροφός σας είστε οι καταλληλότεροι για να πάρετε αποφάσεις που αφορούν το παιδί σας.
 Απαντήστε ευγενικά σε ό,τι σας προτείνεται. Πείτε για παράδειγμα: «Ειλικρινά σε ευχαριστώ για αυτό που λες, αλλά, από τη δική μου εμπειρία, το να της δίνω κάθε μέρα γλυκό είναι κάτι που τη βλάπτει. Αλήθεια, σου είπα τι μου είπε ο παιδίατρος για τα γλυκά….».
 Απαντήστε διπλωματικά. Πείτε για παράδειγμα: «Αλήθεια; Δεν γνώριζα ότι ένα γάλα πριν τον ύπνο βοηθά το παιδί να κοιμηθεί. Μπορεί να το δοκιμάσω κάποιο βράδυ»!
 Μοιραστείτε με τους παππούδες και τις γιαγιάδες τις νέες πληροφορίες που μαθαίνετε. Πάρτε τους μαζί σας μία μέρα στον παιδίατρο. Παρακινήστε τους να έρθουν σε μία ημερίδα για το παιδί. Βάλτε τους στη ζωή σας με έναν δημιουργικό τρόπο.
 Ζητήστε από τον/την σύντροφό σας να βρείτε από κοινού τρόπους ώστε να οριοθετήσει ο καθένας τους δικούς του γονείς.
 Επαινέστε, παρουσία των γονιών σας, τον/την σύντροφό σας. Πείτε για παράδειγμα: « Η γυναίκα μου είναι καταπληκτική μητέρα. Τη θαυμάζω για τον τρόπο που βάζει όρια αλλά είναι και γλυκιά μαζί με τα παιδιά». Ή πείτε «Ο άντρας μου είναι θαυμάσιος πατέρας, παίζει με τα παιδιά και τους αλλάζει πάνες καλύτερα και από μένα.»
Η σχέση μεταξύ γιαγιάδων και παππούδων με τα εγγόνια είναι μια σχέση πολύτιμη και αναντικατάστατη. Όταν οριοθετηθούμε σωστά, όταν αποκτήσουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, ακόμα και όταν ίσως χρειαστεί να δουλέψουμε αυτή τη σχέση για τους εαυτούς μας, τότε θα δεχθούμε καλοπροαίρετα και το κομμάτι του ρόλου που τους αντιστοιχεί. Θα δεχθούμε να τους αφήσουμε να «κακομάθουν» και λίγο τα παιδιά μας! Το λίγο, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν!
Νάνσυ ΨημενάτουΣύμβουλος Ψυχικής Υγείας

Οι Έλληνες γονείς ελέγχουν τις ιστοσελίδες που επισκέπτονται τα παιδιά τους

Όχι ιδιαίτερα μεγάλο, ούτε αποκαρδιωτικό είναι το ποσοστό των Ελλήνων γονιών που είναι ενήμεροι για το ποιες ιστοσελίδες επισκέπτονται τα παιδιά τους. Το 24% των Ελλήνων μπλοκάρουν η φιλτράρουν και ελέγχουν τις ιστοσελίδες στις οποίες περιηγούνται τα παιδιά τους, ποσοστό το οποίο βρίσκεται πολύ κοντά στο μέσο όρο της Ε.Ε.
Όσον αφορά το σύνολο των κρατών της Ευρώπης, παρατηρούνται σημαντικές αποκλίσεις πάνω σε αυτό το θέμα. Τα ποσοστά γονικού ελέγχου στο Ίντερνετ ποικίλλουν από 54% στη Βρετανία έως 9% στη Ρουμανία, σύμφωνα με το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου.
Εκτός από τη χρήση του γονικού ελέγχου, το 70% των γονέων που ρωτήθηκαν στην έρευνα ΕUKidsOnline, δήλωσαν ότι
ρωτούν τα παιδιά για τη δραστηριότητά τους στο Διαδίκτυο. Το 58% των γονέων υποστηρίζουν ότι μένουν δίπλα στα παιδιά τους, όταν αυτά χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο.

Τα ισχυρά και τα αδύνατα σημεία των προγραμμάτων λογισμικού γονικού ελέγχου (26 δημοφιλή εργαλεία γονικού ελέγχου για προσωπικούς υπολογιστές, τρία για κονσόλες παιχνιδιών και δύο για κινητά τηλέφωνα) ελέγχθηκαν από το πρόγραμμα SIP-BENCH.
Τα «εργαλεία» λογισμικού ελέγχθηκαν σύμφωνα με τέσσερα κριτήρια: Λειτουργικότητα, ασφάλεια, αποτελεσματικότητα και χρηστικότητα. Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι το 84% των προγραμμάτων λογισμικού επιτρέπουν στους γονείς να αποκλείουν την πρόσβαση σε ορισμένες ιστοσελίδες, είναι όμως λιγότερο αποτελεσματικά στο φιλτράρισμα του αποκαλούμενου περιεχομένου web 2.0, όπως π.χ. ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης ή ιστολόγια.
Στη μελέτη διαπιστώνεται επίσης ότι το υπάρχον λογισμικό είναι κατάλληλο για φιλτράρισμα διαδικτυακού περιεχομένου για ενήλικες, αλλά ότι παραμένει η πιθανότητα τουλάχιστον κατά 20% να μπορέσουν να περάσουν μέσα από τα φίλτρα τους ιστοσελίδες ακατάλληλες για παιδιά και ιδίως εκείνες που ενθαρρύνουν τους νέους να βλάψουν τον εαυτό τους (δικτυακοί τόποι που προωθούν την ανορεξία, την αυτοκτονία ή τον αυτοακρωτηριασμό). Ταυτόχρονα, μπλοκάρονται άλλοι ιστότοποι που περιλαμβάνουν περιεχόμενο ειδικά προορισμένο για παιδιά.
Στη διεύθυνση www.yprt.eu/sip διατίθεται βάση δεδομένων, όπου οι γονείς μπορούν να αναζητήσουν το πλέον κατάλληλο εργαλείο γονικού ελέγχου για τις ανάγκες τους.

Τα παιδιά μαθαίνουν για το περιβάλλον από τα videogames

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να αλλάξoυμε τις «κακές» συνήθειες των παιδιών; Το παιχνίδι, φυσικά! Δεδομένου, μάλιστα, ότι τα δημοφιλέστερα παιχνίδια είναι πλέον τα ηλεκτρονικά, καταλαβαίνουμε, πώς το διαδικτυακό παιχνίδι enercities κέρδισε τις καρδιές πολλών μαθητών.
Η διαδικτυακή εκπαιδευτική πύλη enercities πρόκειται για ένα παιχνίδι που απευθύνεται σε παιδιά με στόχο να τους μυήσει στα μυστικά της αειφόρου ανάπτυξης.

To ζητούμενο είναι οι παίκτες να οικοδομήσουν μια βιώσιμη πόλη, προκειμένου να ανέβουν επίπεδα δυσκολίας, να συλλέξουν πόντους και εν τέλει να κερδίσουν! «Πήραμε πολλά στοιχεία από παιχνίδια με πόλεις και διατηρήσαμε τα απολύτως απαραίτητα», λέει ο Ολλανδός Dylan Nagel, εμπνευστής του παιχνιδιού, το οποίο ως ευρωπαϊκό πρόγραμμα «υιοθέτησε» το πρώην ΚΕΚ νομού Κυκλάδων από τον Φεβρουάριο του 2010. Δέκα γυμνάσια και λύκεια από τη Δυτική Αττική, τη Σύρο, τη Μήλο, τη Μύκονο και την Τζιά ενσωμάτωσαν το παιχνίδι στην περιβαλλοντική εκπαίδευση: με ειδικούς κωδικούς οι μαθητές άρχισαν δειλά δειλά να αφιερώνουν χρόνο στο «κτίσιμο» της ενεργειακά αυτόνομης πόλης στο σχολείο και στο σπίτι.
«Ακόμα και σε μαθητές που δεν είναι της θετικής κατεύθυνσης το παιχνίδι άρεσε», επισημαίνει η καθηγήτρια Λίλα Πέτρου. «Στο enercities, αν εξαντλήσεις το πετρέλαιο, χάνεις. Καθένας οφείλει να αξιοποιήσει ορθά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας επιλέγοντας την κατάλληλη μορφή, αλλά και να διαχειρίζεται σωστά τους διαθέσιμους ενεργειακούς πόρους κάθε τόπου. Σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή, θα επιλέξει για παράδειγμα ανεμογεννήτριες». Τριάντα έξι μαθητές έπειτα από μπόλικη εξάσκηση, διαγωνίστηκαν μεταξύ τους μέσω τηλεδιάσκεψης σε Αθήνα, Σύρο και Μήλο και οι νικητές επιβραβεύτηκαν με δώρα ανάλογου χαρακτήρα – ο μαθητής με το μεγαλύτερο σκορ απέκτησε ένα ηλεκτρικό ποδήλατο. «Τις τελευταίες μέρες αφιέρωνα 7 ώρες την ημέρα στο παιχνίδι, για να είμαι ετοιμοπόλεμος στον διαγωνισμό», αναφέρει ένας εκ των νικητών, ο 17χρονος Ηρακλής από το ΕΠΑΛ Τζιάς «το παιχνίδι μάς δημιουργούσε σασπένς και τελικά “κολλούσαμε”».
Μετά τον εθνικό διαγωνισμό, ακολούθησε την περασμένη εβδομάδα ο ευρωπαϊκός με σχολεία από τη Μ. Βρετανία, τη Σλοβενία (απ’ όπου αναδείχθηκε και ο τελικός νικητής), την Ισπανία, τη Γερμανία και την Ολλανδία
Ο δημιουργός της enercities παρατηρεί ότι «οι παίκτες μεταφέρουν τις καλές συνήθειες στο σπίτι τους». Στο Λύκειο της Φυλής, οι μαθητές προχώρησαν ακόμα περισσότερο: φύτεψαν τον κήπο του σχολείου και κατασκεύασαν ηλιακό σιντριβάνι!
Πηγή: Καθημερινή

Πανελλαδικές: Δεκαοχτώ μαθητές έλαβαν απαντήσεις με SMS

Τουλάχιστον 18 μαθητές έλαβαν τις απαντήσεις των θεμάτων στα μαθήματα «Μαθηματικά» και «Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων», με sms που τους εστάλησαν από τρεις καθηγητές φροντιστηρίου, όπως προκύπτει από την έως τώρα έρευνα του τμήματος Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.

Μιλώντας στις αστυνομικές αρχές, οι τρεις καθηγητές ισχυρίστηκαν ότι σκοπός τους δεν ήταν η παραβίαση του αδιάβλητου των εξετάσεων, αλλά η ενημέρωση των μαθητών που αγωνιούσαν για το πώς έγραψαν.


Την Δευτέρα αναμένεται να ζητηθεί άρση του τηλεφωνικού απορρήτου, 100 μαθητών, τα ονόματα των οποίων προέκυψαν από τη λίστα του φροντιστηρίου.



Η έρευνα ξεκίνησε έπειτα από περιστατικό που καταγράφηκε στις 18 Μαΐου, με μαθητή κατά την εξέταση του μαθήματος «Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων».

Ενας καθηγητής που κάτι υποπτεύθηκε είδε ότι στο τηλέφωνο του μαθητή υπήρχε sms με τις απαντήσεις στο πρώτο θέμα του διαγωνίσματος. Οταν ερωτήθη ο μαθητής, από πού εστάλη το μήνυμα απάντησε ότι προερχόταν από το φροντιστήριο, στο οποίο πήγαινε.

Αντικατέστησε το δυσλειτουργικό άκρο του με βιονικό

Ο πρώτος στον κόσμο ασθενής που αποφάσισε να ακρωτηριάσει ένα μη πλήρως λειτουργικό άκρο του και να το αντικαταστήσει με ένα βιονικό είναι ο 24χρονος αυστριακός Πάτρικ. Έχασε τη λειτουργία του αριστερού χεριού του μετά από ένα ατύχημα ηλεκτροπληξίας που είχε στην εργασία του.

Πλέον είναι σε θέση να ανοίξει ένα μπουκάλι ή ακόμα να δέσει και τα κορδόνια του. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι ένιωσε σα να είχε ένα νέο χέρι, μιας και για τα τελευταία τρία χρόνια δεν ήταν σε θέση να χρησιμοποιήσει το αριστερό του χέρι καθόλου.


Μάλιστα ήδη δοκιμάζει ένα νέο βελτιωμένο μοντέλο βιονικού χεριού, το οποίο επιτρέπει μεγαλύτερο εύρος κινήσεων, μιας και διαθέτει έξι νευρικούς αισθητήρες που συνδέονται με τα αποκομμένα νεύρα του χεριού του.
Πολλαπλά νευροηλεκτρικά σήματα μπορούν να αναγνωστούν ταυτόχρονα δίνοντας έτσι την δυνατότητα στον ασθενή να κινεί το βιονικό χέρι, χρησιμοποιώντας ακριβώς τα ίδια νευρικά σήματα που θα προκαλούσαν τις διάφορες κινήσεις και στο πραγματικό χέρι.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr/technology/arthro/172605/adikatestise-to-dusleitourgiko-akro-tou-me-vioniko/

Δράση για την υλοποίηση του προγράμματος «καθαρίστε τη Μεσόγειο»

Ο Δήμος Κορινθίων σε συνεργασία με το «Χαμόγελο του Παιδιού», διοργανώνει την Παρασκευή στις 27 Μαΐου, δράση για την υλοποίηση του προγράμματος «καθαρίστε τη Μεσόγειο».

Στο πρόγραμμα αυτό μπορούν να συμμετάσχουν μη Κυβερνητικές οργανώσεις, Σχολεία, Φορείς και μεμονωμένα άτομα, που επιθυμούν να συνδράμουν στην προσπάθεια καθαρισμού των ακτών.

Στο πλαίσιο αυτό, ο Δήμος Κορινθίων φιλοξενεί μαθητές δημοτικών σχολείων του νομού Κορινθίας, που θα αναλάβουν να καθαρίσουν, κατόπιν επιλογής, τη γνωστή παραλία Καλάμια στην πόλη της Κορίνθου.

Την ημέρα του καθαρισμού θα συμμετέχει και εκπρόσωπος του Εθνικού Κέντρου Θαλασσίων Μελετών, προκειμένου να ενημερώσει τους μαθητές για την προστασία των θαλασσών δίνοντας στον χαρακτήρα της σημαντικής αυτής προσπάθειας, διάσταση εκπαιδευτική αλλά και δημιουργική.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr/environment/arthro/173107/mikroi-mathites-tis-korinthou-katharizoun-tin-paralia-tis-polis-tous/

Όταν ήμουνα μικρός...

Δεν ξέρω αν είναι hip-hop ή ραπ (που στα αγγλικά σημαίνει χαστούκι) ή αν φέρνει σε "ραψωδία" μιας και οι ραψωδοί λέγοντας την ιστορία χτυπούσαν ρυθμικά το ραβδί τους για να δημιουργήσουν ρυθμό, και τα παιδιά έδω λένε την ιστορία τους ρυθμικά. Εκείνο που ξέρω είναι ότι πρέπει να τους ακούσουμε. Τα σχόλια δικά σας. Εγώ κάνω μόνο την ανάρτηση.  :-)

"Εμείς δε βιώσαμε τον πόλεμο
ούτε τη δικτατορία
μήπως φταίει τελικά αυτό
που ακόμα δε νιώθω ελευθερία;"

Ποιος θα απαντήσει στα τόσα ερωτήματά τους; Ρε συνομήλικοι για βάλτε ένα χεράκι, τι να τους πούμε; Εγώ δεν έχω και πολλά.

Η αμερικανική βουλή υποκλίνεται στη μάχη του Μαραθώνα!

Η αμερικανική βουλή των αντιπροσώπων, στις 8 Δεκεμβρίου 2010, ενέκρινε με 359 ψήφους υπέρ και μόνον 44 κατά, το ψήφισμα 1704 με το οποίο:
 1. H μάχη του Μαραθώνα το 490 π.X. θεωρείται μια από τις σημαντικότερες μάχες της ανθρώπινης ιστορίας.
2. Η μάχη του Μαραθώνα συνέβαλε στην ανάπτυξη του καινούριου τότε συστήματος διακυβέρνησης που ονομάστηκε Δημοκρατία, στις βασικές αρχές του οποίου στηρίχθηκε αιώνες αργότερα η ίδρυση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Η απόφαση αυτή της αμερικανική βουλής συνιστά κορυφαίας σημασίας γεγονός, καθώς για πρώτη φορά σε παγκόσμιο επίπεδο οι ΗΠΑ παραδέχονται ότι το πολίτευμά τους έχει στηριχθεί στις αρχές της ελληνικής δημοκρατίας που διασώθηκε με τη μάχη του Μαραθώνα.
Το ψήφισμα 1704 της αμερικανικής βουλής κάνει επίσης συγκεκριμένη αναφορά στον αγγελιαφόρο Φειδιππίδη που έτρεξε 26 μίλια για να μεταφέρει το μήνυμα της νίκης στους Αθηναίους από το Μαραθώνα, εμπνέοντας έτσι την Ολυμπιακή Επιτροπή για την καθιέρωση του Μαραθωνίου Αγωνίσματος.
Τέλος, όπως ορίζει το ψήφισμα 1704, η φλόγα του Μαραθώνα που την άναψαν πριν χρόνια στον τόπο της μάχης, παραμένει αναμμένη συνεχώς στον Hopkinton της Μασαχουσέτης για να τιμά τη μνήμη όλων των μελών των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων που έδωσαν τη ζωή τους για τη Δημοκρατία, όπως έκαναν οι Αθηναίοι πολεμιστές το 490 π.χ.

Albert Camus, Ο επαναστατημένος άνθρωπος

Τι είναι;  Είναι ο άνθρωπος που λέει όχι. Αρνείται , καιδεν παραιτείται. Ένας σκλάβος που σε όλη του την ζωή δεχόταν διαταγές, ξαφνικάκρίνει μία εντολή απαράδεκτη. Ποιο είναι το περιεχόμενο αυτού του όχι;. Αυτό τοόχι επιβεβαιώνει την ύπαρξη ενός ορίου, που παραβιάζεται. Μαζί με τηναποστροφή για τον παρείσακτο, σε κάθε εξέγερση υπάρχει μια τέλεια στιγμιαίαεναρμόνιση του ανθρώπου με ένα μέρος του εαυτού του. Αυτόματα παρεμβαίνει μίακρίση αξίας, που τον εκθέτει σε χίλιους κινδύνους. Μέχρι τότε σώπαινε αφημένοςστην  απελπισία της παραδοχής μιας κατάστασης, έστω και αν την έκρινεάδικη.

Σωπαίνοντας όμως αφήνεις να πιστεύουν ότι δεν έχεις κρίση, ούτεεπιθυμία για τίποτε. Η απελπισία όπως και το παράλογο επιθυμεί και κρίνει ταπάντα και η σιωπή την εκφράζει εύγλωττα. Ο επαναστάτης με την ετυμολογικήέννοια αλλάζει στάση.

ΚΑΘΕ ΑΞΙΑ ΔΕΝ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΘΕ ΚΙΝΗΜΑΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΣΙΩΠΗΛΑ ΜΙΑ ΑΞΙΑ.

Ο επαναστατημένος άνθρωπος είναι ένας έπαινος της εξέγερσης,μιας εξέγερσης, όμως, που διαφυλάσσει «τη μνήμη της προέλευσής της», που κρατάτην αθωότητα, την αγνότητά της και που δεν θεοποιεί τον εαυτό της. Υπηρετείλοιπόν την ελευθερία και τη δικαιοσύνη.

«Η λογική του επαναστατημένου θέλει να υπηρετήσει τη δικαιοσύνηγια να μην προσθέσει αδικίες στην αδικία της ανθρώπινης υπόστασης, προσπαθεί ναμιλά καθαρά και κατανοητά για να μην επιβαρύνει το παγκόσμιο ψέμα και, μπροστάστον πόνο των ανθρώπων, να στοιχηματίζει υπέρ της ευτυχίας»» Σαφήνεια τηςγλώσσας σημαίνει να δίνεις το ίδιο νόημα στις λέξεις: η βία δεν σημαίνει εδώβαρβαρότητα κι εκεί δίκαιη εξέγερση στην καταπίεση. Δεν μπορεί να υπάρχειδιγλωσσία απέναντι στη βία, διαφορετικά επιβαρύνουμε τη γενικευμένη σύγχυση…

Στο τέταρτο από τα Γράμματα σ’ ένα Γερμανό φίλο, τον Ιούλιο του1944,  ο Καμύ διαβεβαιώνει: «Διάλεξα τη δικαιοσύνη, για να παραμείνωπιστός στη γη», βγάζει μια μεγαλειώδη κραυγή ανθρωπισμού, με όλη τη σημασία τηςλέξης: « τισημαίνει να σώσουμε τον άνθρωπο; Μα, σας το φωνάζω με όλο μου το είναι,σημαίνει να μην τον ακρωτηριάσουμε και να βοηθήσουμε τη δικαιοσύνη -που μόνο οάνθρωπος είναι ικανός να συλλάβει- να επιτύχει τους σκοπούς της».

Ο σωματικός καιηθικός ακρωτηριασμός του ανθρώπου, δηλαδή ο μυστικισμός, η βία, η ωμότητα,επιφέρει βλάβες τόσο σ’ αυτόν που κάνει τούτη την πράξη όσο και σ’ εκείνον πουτην υφίσταται, επειδή μια τέτοια ενέργεια μεταμορφώνει τον άνθρωπο άλλοτε σεδήμιο, άλλοτε σε θύμα, στερώντας του τη δικαιοσύνη και την ελευθερία.

Τούτο το τέταρτο γράμμα υπογραμμίζει ότι οι υπερασπιστές τηςδικαιοσύνης και της ελευθερίας πέρασαν, άθελά τους, στην ιστορία. Αναγκάστηκανν’ απαντήσουν στη βία με τη βία -αυτό όμως δεν τους άρεσε. Και, για ναεπαναλάβουμε μια φράση του Μαλρώ, «πολέμησαν δίχως ν’ αγαπούν τον πόλεμο».
«Μα το δύσκολο κατόρθωμα για μας ήταν να σας ακολουθήσουμε στον πόλεμο, χωρίςνα ξεχνάμε την ευτυχία. Και μέσα απ’ τα ουρλιαχτά και τη βία, πασχίζαμε ναφυλάξουμε στην καρδιά μας τη θύμηση μιας ευτυχισμένης θάλασσας, ενός αξέχαστουγια πάντα λόφου, το χαμόγελο ενός αγαπημένου προσώπου. Κι αυτό ήταν το καλύτεροόπλο μας, αυτό που δεν θα παραδώσουμε ποτέ. Γιατί, τη μέρα που θα το χάναμε, θαπεθαίναμε κι εμείς, όπως κι εσείς. Απλώς, τώρα ξέρουμε ότι τα όπλα της ευτυχίαςαπαιτούν, για να σφυρηλατηθούν, πολύ χρόνο και πολύ αίμα».

Βλέπουμε λοιπόν να σκιαγραφούνται εδώ δύο ουσιώδεις ιδέες που θαπρωτεύουν πάντα στον τρόπο με τον οποίο ο Καμύ προσεγγίζει την τρομοκρατία: ηέννοια του αναγκαίου ορίου και η κατ’ εξαίρεση χρήση της βίαιης πράξης. Φτάνειμια στιγμή όπου η θυσία κινδυνεύει να μεταβληθεί σε μυστικισμό -θα λέγαμεμάλλον σε φανατισμό. Ερχεται μια στιγμή όπου η δράση και η δύναμη κινδυνεύουννα μεταβληθούν σε βία και ωμότητα: πρέπει να ξέρουμε να σταματάμε εγκαίρως. Ηβιαιότητα μπορεί να γίνει αναγκαία λόγω των περιστάσεων, να γίνει απαραίτητηγια την υπεράσπιση της δικαιοσύνης και της ελευθερίας ενάντια σ’ αυτούς που τιςαπειλούν ή τις προσβάλλουν, να γίνει ακόμα και προϋπόθεση επιβίωσης. Πρέπειόμως να είναι μετρημένη, περιορισμένη, να μη θεωρείται κάτι το συνηθισμένο,αποδεκτή ως κάτι το φυσιολογικό και νόμιμο, ούτε βέβαια να γεμίζει όλη τη ζωήτου ανθρώπου. Ο Καμύ, αρνείται να τη δει ως αυτοσκοπό, ενώ είναι απλά και μόνοένα πρόσκαιρο μέσο στην υπηρεσία ενός άλλου σκοπού που την ξεπερνά:«Αναγκαστήκαμε να σας μιμηθούμε για να μην πεθάνουμε. 

Αντιληφθήκαμε όμως πως η υπεροχή μαςαπέναντί σας ήταν ότι είχαμε έναν προορισμό. Τώρα που τελειώνουν όλ’ αυτά,μπορούμε να σας πούμε κάτι που μάθαμε: ο ηρωισμός δεν είναι σπουδαίο πράγμα, ηευτυχία είναι πιο δύσκολη».

Ηχρήση καταστρεπτικής δύναμης από ένα ισχυρό έθνος που έχει τη δυνατότητα να τοκάνει είναι ένα είδος κρατικής τρομοκρατίας, ενάντια στην οποία θα μπορούσε ν’αντιταχθεί μόνο μια παγκόσμια ειρήνη που θ’ απαιτούσαν οι λαοί.
…Ο Καμύ δεν αρκείται στη διαπίστωση της αξιοθρήνητης κατάστασης του κόσμου.Ψάχνει και γι’ άλλες εξηγήσεις, πέρα από τη λογική της ιστορίας. Υπογραμμίζειτις συμφορές που έφεραν τα χρόνια του πολέμου και που καταστρέφουν ακόμα τιςανθρώπινες σχέσεις. Η ηθική διάσταση της σκέψης του ψάχνει να στηριχτεί στηναξιοποίηση -σαν ύστατη ασφάλεια- του διαλόγου και της εμπιστοσύνης μεταξύ τωνανθρώπων. Δυστυχώς, το κέντρο του κόσμου δεν το κατέχουν πια, από δω και πέρα,οι άνθρωποι με σάρκα και οστά, με τη δική τους γλώσσα, παρά μόνο οι αφηρημένεςκαι εγκληματικές ιδεολογίες.

«Ζούμε μέσα στον τρόμο γιατί η πειθώ έχει χάσει τη δύναμή της,γιατί ο άνθρωπος παραδόθηκε ολοκληρωτικά στην ιστορία και δεν μπορεί πλέον ναστραφεί προς εκείνη την πλευρά του εαυτού του, το ίδιο αληθινή όπως και ηιστορική πλευρά, την οποία ξαναβρίσκει μπροστά στην ομορφιά του κόσμου και τωνπροσώπων. Γιατί ζούμε στον κόσμο του αφηρημένου, τον κόσμο των γραφείων και τωνμηχανών, των απόλυτων ιδεών και του δύσκαμπτου μεσσιανισμού. Ασφυκτιούμεανάμεσα σε ανθρώπους που πιστεύουν ότι έχουν απόλυτο δίκιο, είτε πρόκειται γιατη μηχανή τους είτε για τις ιδέες τους. Και, για όλους εκείνους που ζουν μόνομε το διάλογο και τη φιλία των ανθρώπων, τούτη η σιωπή είναι το τέλος τουκόσμου.

»Για να βγούμε από τούτο τον τρόμο, θα ‘πρεπε να μπορούμε να σκεφτούμε και ναδράσουμε ακολουθώντας τη σκέψη μας. Να όμως που ο τρόμος δεν αποτελεί ακριβώςτο κατάλληλο κλίμα για τη σκέψη».
Για να είμαστε εντάξει με το φόβο, πρέπει να ξέρουμε τι σημαίνει και τιαρνείται. Ομως ο φόβος «Σημαίνει και αρνείται το ίδιο γεγονός: έναν κόσμο όπουο φόνος είναι νομιμοποιημένος». κι όπου «η ανθρώπινη ζωή θεωρείται ασήμαντη».
Μπροστά στον τρόμο και την τρομοκρατία δεν φτάνει μόνο η άρνηση ούτε και η απλήκαταγγελία, αλλά πρέπει να δεις καθαρά τι ακριβώς είναι, να δεις τις συνέπειέςτους και πώς μπορείς να τους αντισταθείς.
Ο τρόμος και η τρομοκρατία θέτουν δύο βασικά ερωτήματα: «Ναι ή όχι, άμεσα ήέμμεσα, θέλετε να σας σκοτώσουν ή να σας κακοποιήσουν; Ναι ή όχι, άμεσα ήέμμεσα, θέλετε να σκοτώσετε ή να κακοποιήσετε άλλους; Ολοι όσοι απαντήσουναρνητικά σ’ αυτές τις δύο ερωτήσεις μπλέκονται αυτόματα σε μια αλυσίδασυνεπειών».
Ο Καμύ καταπιάνεται με τον καθορισμό των συνεπειών. Γι’ άλλη μια φορά, μιλά γιαδικαιοσύνη, για ελευθερία και για όρια.
«Τελικά, οι άνθρωποι σαν κι εμένα θα ήθελαν έναν κόσμο όπου όχι δεν θασκοτωνόμασταν πια (δεν είμαστε δα κι εντελώς τρελοί!), μα όπου ο φόνος δεν θαήταν νομιμοποιημένος. Είμαστε πράγματι, εδώ, στην καρδιά της ουτοπίας και τηςαντίφασης: ζούμε ακριβώς σ’ έναν κόσμο όπου ο φόνος είναι νομιμοποιημένος, κιαν δεν τον αποδεχόμαστε ως έχει, οφείλουμε να τον αλλάξουμε. Φαίνεται όμως πωςαυτό είναι ανέφικτο δίχως την προσφυγή στο φόνο. Ο φόνος μάς παραπέμπειεπομένως στο φόνο και θα συνεχίσουμε να ζούμε μέσα στον τρόμο, είτε έχοντάς τοναποδεχτεί καρτερικά είτε επιθυμώντας να τον εξαφανίσουμε, χρησιμοποιώντας μέσαπου θα τον αντικαταστήσουν μ’ έναν άλλο τρόμο».
Σπάνια ο μηχανισμός του εγκλήματος αποσυναρμολογήθηκε και φανερώθηκε τόσοκαθαρά. Για τον αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία και τον τρόμο πρέπει ίσως ναχρησιμοποιηθούν μέσα όμοια με τα δικά τους. Η μόνη λύση είναι να επιβάλουμε έναόριο και να φροντίζουμε ώστε τέτοιου είδους πράξεις να παραμένουν πάντα κάτι τοέκτακτο…
Είναι προφανές ότι η βία υπάρχει μέσα στην εξέγερση. Η εξέγερση, ωστόσο, δεν θαμπορούσε να το δεχτεί καρτερικά, ούτε από μεταφυσική άποψη ούτε κι από τη θέσητης στην ιστορία. Από τη στιγμή που χάνει την πρωταρχική αθωότητά της, πουαφήνεται ολοκληρωτικά στη βία και, κυρίως, που δέχεται ότι τούτη η βίαδικαιολογείται, καταλήγει στο μηδενισμό και το φόνο: «Κάθε φορά που [ηεξέγερση] θεοποιεί την ολοκληρωτική άρνηση αυτού που είναι, το απόλυτο όχι,σκοτώνει. Κάθε φορά που δέχεται τυφλά αυτό που είναι και κραυγάζει το απόλυτοναι, σκοτώνει. Το μίσος ενάντια στον Πλάστη μπορεί να μεταβληθεί σε μίσοςενάντια στην πλάση ή σε αποκλειστική και προκλητική αγάπη γι’ αυτό που είναι.Μα και στις δύο περιπτώσεις καταλήγει στο φόνο και χάνει το δικαίωμα να λέγεταιεξέγερση».Η εξέγερση παρεκκλίνει όταν αρχίζει να εκθειάζει τη βία που είναιυποχρεωμένη να χρησιμοποιεί, κυρίως όταν τη θεωρεί ως κάτι απόλυτο.
«Κανονικά, ο επαναστατημένος δεν ήθελε παρά να κατακτήσει το δικό του είναι καινα το κρατήσει ακέραιο απέναντι στο Θεό. Χάνει όμως τη μνήμη της προέλευσής τουκαι, διεπόμενος από το νόμο ενός πνευματικού ιμπεριαλισμού, να τος πουπορεύεται προς την κυριαρχία του κόσμου μέσα από αναρίθμητα εγκλήματα. [...] Ομηδενισμός που, στους κόλπους της εξέγερσης, πνίγει τότε τη δύναμη τηςδημιουργίας, προσθέτει μόνο πως μπορούμε να τη δομήσουμε χρησιμοποιώντας όλα ταμέσα».Πρόκειται εδώ για κριτική όχι μόνο του μαρξισμού, αλλά και κάθεολοκληρωτικού καθεστώτος. Ο μεταφυσικός μηδενισμός καταλήγει έτσι σε κάτιαπόλυτο, τρομακτικά φονικό. «Ο μηδενιστικός φόνος», περί ου ο λόγος στο κείμενο«Η σκέψη του μεσημεριού», αντιτίθεται τελικά στην εξέγερση.

Ο επαναστατημένος άνθρωπος είναι ένας έπαινος της εξέγερσης,μιας εξέγερσης, όμως, που διαφυλάσσει «τη μνήμη της προέλευσής της», που κρατάτην αθωότητα, την αγνότητά της και που δεν θεοποιεί τον εαυτό της. Υπηρετείλοιπόν την ελευθερία και τη δικαιοσύνη.
«Η λογική τουεπαναστατημένου θέλει να υπηρετήσει τη δικαιοσύνη για να μην προσθέσει αδικίεςστην αδικία της ανθρώπινης υπόστασης».

Να μην επιβαρύνουμε τη δυστυχία του κόσμου είναι μια βασική ιδέαστην ηθική και τη φιλοσοφία του Καμύ. Πρόκειται, πάλι και πάντα, για το σεβασμόστα όρια.

«ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ ΤΗΝ ΒΟΛΙΚΗ ΒΙΑ»

Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΣ!!!

Η Ελλάδα για τον Καμύ, όπως υποπτεύονταν πάντα όσοι ήξεραν τοέργο του, δεν είναι ένας σωρός ερειπίων, μια σελίδα της ιστορίας ή ένααρχαιολογικό μουσείο. «Η Ελλάδα για μένα λέγει τώρα ο ίδιος είναι κάτι το πολύπιο απλό: Είναι η πατρίδα και η θάλασσα. Για μας τους Μεσογειακούς, η Ελλάδαείναι μια πηγή». (…) . «Τρέφομαι  από την ελληνική φιλοσοφία, και θεωρώτον Πλάτωνα  πολύ πιο σημαντικός και από τον Χέγκελ και από τον Χούσερλ.Έτσι τουλάχιστον βλέπω τον εαυτό μου».  Υπάρχουν και τρεις άλλοι στοχαστές που επηρέασαν αποφασιστικά την σκέψη του, μια εκλογή κάπως αντιφατικήγιατί   δύσκολα συμβιβάζονται: «Είναι ο Πασκάλ, ο Τολστόι και ο Νίτσε.  Αλλά όπως λέει ο ίδιος «δεν κατορθώνω να συμβιβάσω ούτε και αυτές ακόμα τιςεσωτερικές μου αντιφάσεις».
Γνωρίζει  τους ποιητές μας, τον Σικελιανό, τον Καβάφη, και θαυμάζει τονΚαζαντζάκη. Επιλέγει τον  “Ζορμπά”, γιατί το θεωρεί ένα έργο Ελληνικό, με πολύ χρώμα… και γιατί  τον ελκύει και σαν είδοςανθρώπου;  « Ο Ζορμπάς είναι μια ζωντανή δύναμη».

Από την εξεγερμένη σκέψη ενός πρόωραχαμένου φιλέλληνος επαναστάτη  φιλοσόφου.

Αλλάζει το σχολείο, περιορίζεται ο ρόλος των διδασκόντων

Διαβάστε το σχετικό άρθρο εδώ.
Αλλάζει το σχολείο.

---

Τι ρόλο παίζει η οικογένεια στη σχολική επίδοση των μαθητών [Του Ιωάννη Χ. Παπαγεωργίου]

 A. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Πολλές φορές εμείς οι δάσκαλοι ευρισκόμενοι στο σχολείο, αντιμετωπίζουμε πλήθος προβλημάτων συμπεριφοράς, σχολικής ένταξης, διαφορετικότητα στις κοινωνικές τάξεις ή και στις εθνικότητες, αντιδράσεις μαθητών ή γονέων άλλοτε ήπιου και άλλοτε έντονου χαρακτήρα.
Όμως κάθε φορά αναρωτιόμαστε ποια είναι η σωστότερη αντιμετώπιση, η καταλληλότερη θέση απέναντι σε αυτά τα ζητήματα. Πλήθος αναφορών γίνεται σε τεράστια βιβλιογραφία σχετικών παιδαγωγικών θεμάτων. Είναι σωστό να ανατρέξουμε σε κάποιο βιβλίο ή σε κάποιον ειδικό, αλλά ακόμη σωστότερο είναι να είμαστε γνώστες τουλάχιστον μερικών βασικών και εφαρμόσιμων παιδαγωγικών θεμάτων.


Το σύγχρονο σχολείο, η αλματώδης ανάπτυξη της κοινωνίας σε βιοτικό και τεχνολογικό επίπεδο, οι απαιτήσεις, η ταχύτητα των γνώσεων, οι προκλήσεις που δέχονται οι μαθητές, οι υποχρεώσεις της οικογένειας απέναντι στο σύνολο, η αρρώστια της εποχής μας το άγχος, είναι στοιχεία που θα πρέπει να γνωρίζει ο σύγχρονος ενημερωμένος δάσκαλος και να πράττει ανάλογα με την παιδαγωγική του κατάρτιση. Η ανατροφή των παιδιών, οι αξίες που διαχέονται, τα κίνητρα που δίνει η οικογένεια, η κοινωνική τάξη, είναι μερικοί παράγοντες που επηρεάζουν όχι μόνο την σχολική επίδοση των μαθητών, αλλά όλο το profile τους, την μελλοντική τους αποκατάσταση, την τοποθέτησή τους απέναντι στην κοινωνία που τους περιμένει για να προσφέρουν.


Β. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ

Είναι όλες οι επιδράσεις άμεσες και έμμεσες που δέχεται ένα άτομο από τη στιγμή της σύλληψης του ως το θάνατο (1) ( ψυχολογικό περιβάλλον). Αυτό περιλαμβάνει τόσο το φυσικό (γεωφυσικές και βιοφυσικές επιδράσεις) , όσο και το κοινωνικό περιβάλλον (κοινωνιοικονομικές και πολιτιστικές επιδράσεις). Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην επίδραση του κοινωνιοικονομικού περιβάλλοντος σαν παράγοντας για τη διαμόρφωση των χαρακτηριστικών της προσωπικότητας του ατόμου που έχει σχέση με την επίδοση στο σχολείο ( γλώσσα, αντιληπτικοί τρόποι, κίνητρα μάθησης, δυσκολίες προσαρμογής, επίδοση στα μαθήματα κ.α). Κάθε άνθρωπος όμως βιώνει το περιβάλλον του διαφορετικά από άλλους ανθρώπους που ζουν μέσα σε αυτό. Η έρευνα έδειξε ότι η επίδραση της κληρονομικότητας φαίνεται πιο μεγάλη και του περιβάλλοντος πιο μικρή από ότι πράγματι είναι. Το ερώτημα λοιπόν για το δάσκαλο είναι, αν μπορεί να επιδράσει και μέχρι ποιο βαθμό στις κληρονομικές καταβολές του μαθητή, μέσα από την προσφερόμενη αγωγή στο σχολείο.
Ύστερα από εργασίες του J.McV.Hunt (1961) και του B.Bloom (1964) που έγιναν στην Αμερική, διαπιστώθηκε πως μερικά παιδιά αδικούνται στο σχολείο, γιατί δε φέρουν από το σπίτι τους κατάλληλα μορφωτικά εφόδια ώστε να ξεκινήσουν τη σχολική τους σταδιοδρομία με τις ίδιες προϋποθέσεις με τα άλλα παιδιά των "καλών οικογενειών". Οι κλινικές παρατηρήσεις του Α. Nitschke (1962) έδειξαν (2) πως μερικές εκδηλώσεις της συμπεριφοράς, αλλά και ορισμένοι τρόποι κινήσεων που τις απέδιδαν κυρίως σε γενετικούς παράγοντες, μαθαίνονται και διδάσκονται μέσα στα πλαίσια της καθημερινής επικοινωνίας του παιδιού με τους γονείς του. Είναι αυτό που όλοι σήμερα ξέρουμε λέγοντας για τα παιδιά ότι αντικατοπτρίζουν την οικογένειά τους. Εντυπωσιακή είναι η περίπτωση των λεγόμενων "λυκόπαιδων", παιδιών που για διαφορετικούς λόγους μεγάλωσαν στην ερημιά, μακριά από την ανθρώπινη επικοινωνία. Η περίπτωσή τους δείχνει, πως ο άνθρωπος χωρίς την παιδαγωγική επίδραση της ανθρώπινης συμβίωσης και επικοινωνίας, παραμένει σε μια υπάνθρωπη βαθμίδα εξέλιξης και δεν μπορεί να αναπτύξει τις ανθρώπινες ιδιότητές του . Ο J.Watson είπε "Δώστε μου μια ντουζίνα παιδιά και έναν κόσμο που θα τα αναθρέψω. Εγγυώμαι πως το καθένα από αυτά θα τα διαμορφώσω στην κατεύθυνση που θέλω εγώ". Ο Piaget (3) πιστεύει πως η κληρονομικότητα, το περιβάλλον και η μεταξύ τους αλληλεπίδραση δεν αποτελούν τους κυριότερους παράγοντες της πνευματικής ανάπτυξης, αλλά έχουν δευτερεύοντα μόνο σημασία, γιατί υπακούουν σε ένα αυτοματοποιημένο μηχανισμό ανάπτυξης της ίδιας της νόησης, το μηχανισμό της εξισορρόπησης. Η ανθρώπινη νοημοσύνη έχει μια εντελώς ιδιαίτερη, μια δική της ενεργητική δυνατότητα για ανάπτυξη, γι’ αυτό και δύο άτομα με την ίδια κληρονομικότητα που ζουν στο ίδιο ακριβώς περιβάλλον, γίνονται δύο εντελώς ξεχωριστές προσωπικότητες.


Γ. ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΙΟ

Κατά τον Rene Hubert η κοινωνικοποίηση του παιδιού αρχίζει από τη γέννηση του. Βάση της κο
ινωνικότητας του παιδιού (4) είναι η οικογένεια και κυρίως η μητέρα με τη σωστή θέση που θα πάρει απέναντί του. Ανάμεσα στη σχέση μητέρας – παιδιού δημιουργούνται τα πρώτα στηρίγματα της κοινωνικής ανάπτυξης. Από την αγάπη των γονέων και του δασκάλου τρέφεται η κοινωνικότητα του παιδιού, η οποία ενισχύεται με τη συνεχή και γεμάτη ενδιαφέρον, καθοδήγηση και χειραφέτηση. Μετά την οικογένεια στην ανάπτυξη της κοινωνικότητας, ακολουθεί το σχολείο με την παιδαγωγική του δραστηριότητα. Ούτε η οικογένεια, ούτε το σχολείο θεωρεί τόσο απλή την προσαρμογή του παιδιού σε ορισμένα καλούπια κοινωνικής ζωής. Το σχολείο προετοιμάζει το παιδί με την ανάλογη κοινωνική αγωγή και προσπαθεί με τα μέσα που διαθέτει και με την όλη οργάνωση του να το προσαρμόσει προοδευτικά στο πνεύμα της κοινωνικής ζωής. Οι εξεζητημένες προσπάθειες που τείνουν στην πρόωρη κοινωνικοποίηση του παιδιού και στην πρόωρη οικείωση τρόπων κοινωνικής ζωής (στην εποχή μας σήμερα, είναι πολύ συχνό φαινόμενο, αφού πολλοί γονείς προσπαθούν να "μεγαλώσουν" τα παιδιά τους με ενέργειες που δεν είναι για την ηλικία και την ωρίμανση των παιδιών, ζητώντας από αυτά το ακατόρθωτο), καταδικάζονται ανεπιφύλακτα και οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε αποτυχία. Στην περίοδο της σχολικής ζωής, το παιδί πρέπει με τους ενθουσιασμούς του, τις συγκινήσεις του, τις ποικίλες άλλες συναισθηματικές καταστάσεις του, τη φρονηματιστική διδασκαλία και τη συστηματική χειραφέτηση από τους γονείς του, να αποκτήσει το συναίσθημα της ασφάλειας και της εμπιστοσύνης, να αναπτύξει θάρρος και πρωτοβουλία και να επιδείξει προθυμία για εργασία με ανάληψη ευθυνών.
Κοινωνικοποίηση, λοιπόν, του παιδιού είναι η ικανότητά του να ρυθμίζει τη συμπεριφορά του έναντι των άλλων ανηλίκων της συμβιωτικής ομάδας και των ενηλίκων προσώπων του περιβάλλοντός του, να έχει αποκτήσει μια σχέση που να επιτρέπει τη συμβίωση και τη συνεργασία με έναν ρυθμό εργασίας και ζωής προοδευτικό και δημιουργικό. Κατά τον Rousseau (5) η πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου και η λειτουργική ισορροπία των δυνάμεων του, συντελείται μέσα στο κοινωνικό περιβάλλον και όχι μακριά από την κοινωνική ζωή. Σε αυτό το περιβάλλον αναπτύσσεται ηθικά, σωματικά, ψυχικά, πνευματικά και αποκτά προσωπικότητα. Το σχολείο, λοιπόν, που είναι από τα μεγαλύτερα σε διάρκεια περιβάλλοντα του παιδιού είναι κέντρο πολιτειακής και κοινωνικής ζωής (Kerechensteniner). Πρέπει, λοιπόν:
Η οικογένεια να είναι ο πρωταρχικός παράγοντας της κοινωνικής ανάπτυξης του παιδιού.
Το σχολείο οφείλει να προετοιμάζει το παιδί για τη συνειδητή ένταξή του στο ρυθμό της κοινωνικής ζωής.
Να καλλιεργείται ο ελεύθερος διάλογος μεταξύ των μαθητών, ώστε να αναπτύσσεται η κρίση τους. Το σχολείο οφείλει να ασκεί τους μαθητές να μελετούν, να ερευνούν και να κρίνουν γεγονότα της κοινωνικής, πολιτιστικής και σχολικής ζωής.
Να πάρει το σχολείο όχι μόνο τη μορφή της κοινότητας, αλλά να είναι μια πραγματική κοινότητα .
Η σχολική ζωή με την παιδαγωγική μορφή και οργάνωση, να έχει κοινά χαρακτηριστικά με την οργανωμένη έξω κοινωνία.
Ο εκπαιδευτικός με την έντονη προσωπικότητά του και την κοινωνικότητά του να περάσει ομαλά και συνειδητά τις αξίες στους μαθητές και στην κοινότητα στην οποία ζει.


Δ. ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΠΙΔΟΣΗ
Δ1. ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Στα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού, οι ενισχύσεις των γονέων καθορίζουν αποκλειστικά τη μάθησή του, γιατί συνήθως (6) η επιθυμητή συμπεριφορά του παιδιού ενισχύεται θετικά με την εκδήλωση της αγάπης των γονέων. Έχοντας το παιδί σαν πρότυπο συμπεριφοράς τους γονείς του οικειοποιείται ολόκληρο το σύστημα αξιών της οικογένειας. Οικειοποιείται τις φιλοδοξίες, τα ενδιαφέροντα, τις προσδοκίες, τον τρόπο αντιμετώπισης καταστάσεων καλών ή κακών, κερδίζοντας έτσι την αγάπη τους. Ο καθηγητής Η.Heckhausen (1970), δέχεται 5 βασικούς παράγοντες που επηρεάζουν (7) τη γέννηση και την ανάπτυξη των κινήτρων επίδοσης.
1. Η ωρίμανση των αισθησιοκινητικών και κυρίως των γνωστικών λειτουργιών.
2. Η ανάπτυξη άλλων κινήτρων και προδιαθέσεων (αυτονομία, ανεξαρτησία κ.α )
3. Ευκαιρίες βιωμάτων επιτυχίας.
4. Οι ενισχύσεις των προσπαθειών του παιδιού.
5. Τα πρότυπα συμπεριφοράς.

Και οι έρευνες του D.Mc.Clelland συντείνουν στο συμπέρασμα (8), πως η μητέρα που φροντίζει να κάνει το παιδί ανεξάρτητο και το παρακινεί να κάνει μόνο του τις διάφορες εργασίες, δημιουργεί ευνοϊκές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη των κινήτρων επίδοσης στο παιδί. Γενικά η θερμή και εγκάρδια ατμόσφαιρα.
Αποτελεί την πιο ευνοϊκή προϋπόθεση για την καλλιέργεια της αυτονομίας, της αυτενέργειας, της αυτοπεποίθησης, των βάσεων δηλαδή της ανάπτυξης των κινήτρων απόδοσης. Βασική όμως προϋπόθεση για την ανάπτυξη των κινήτρων απόδοσης, είναι οι απαιτήσεις των γονέων να ανταποκρίνονται στο επίπεδο των δυνατοτήτων του παιδιού. Οι γονείς που έχουν ψηλά κίνητρα επίδοσης, θέτουν υψηλότερες απαιτήσεις στα παιδιά τους, παρά οι γονείς με ασθενή κίνητρα. Ο πατέρας γενικά είναι πιο συγκρατημένος γονιός. Αφήνει μεγαλύτερη ελευθερία και αυτονομία στο παιδί του που έχει ψηλές αποδόσεις. Αντίθετα ο πατέρας παιδιών με ασθενή κίνητρα επίδοσης κατευθύνει αυταρχικά τη συμπεριφορά του παιδιού.
Τα παιδιά με ισχυρά κίνητρα επίδοσης, θεωρούν ως αίτιο επιτυχίας τον εαυτό τους και της αποτυχίας την τύχη. Αντίθετα τα παιδιά με ασθενή κίνητρα επίδοσης θεωρούν ως αίτιο επιτυχίας την τύχη και ως αίτιο αποτυχίας τον εαυτό τους. Εδώ η επίδραση του οικογενειακού περιβάλλοντος είναι μεγάλη γιατί όταν το παιδί αντεπεξέρχεται με επιτυχία στις απαιτήσεις του περιβάλλοντος, αποκτά αυτοπεποίθηση, αντιμετωπίζει με θετική διάθεση καταστάσεις ή περιστάσεις επίδοσης, γιατί ελπίζει ότι έτσι θα του δοθεί η ευκαιρία να διαπιστώσει τις ικανότητές του. Αν τις περισσότερες φορές αποτυγχάνει, φυσικό είναι να αμφιβάλλει για τις ικανότητές του και να αποφεύγει έτσι τις ευκαιρίες επίδοσης γιατί τις θεωρεί αποτυχία .
Η οικογένεια πρέπει να ενεργοποιεί τις πνευματικές αξίες, τις πολιτιστικές εσωτερικές αξίες, γεγονός που ξυπνά την πνευματική ζωή στο παιδί και διαμορφώνει μαζί με τις εσωτερικές δυνάμεις τον χαρακτήρα του παιδιού.

Η αποτελεσματικότητα της ανατροφής στο σπίτι (9) εξαρτάται:
1. Από το ύφος της ανατροφής
2. Από τον αριθμό των αδερφών και τη θέση του παιδιού στη σειρά των αδερφών
3. Από την οικονομική θέση της οικογένειας
4. Από την ατελή και διαταραγμένη οικογένεια

1. Η οικογένεια πρέπει να ικανοποιεί τις βασικές ψυχικές ανάγκες του παιδιού: την αξίωση για αγάπη, ασφάλεια, προσοχή, ελευθερία, καθοδήγηση, κίνητρα, ισότητα. Η ικανοποίηση αυτών των αναγκών πρέπει να διατηρεί τη χρυσή τομή ανάμεσα στα άκρα του πάρα πολύ και του πάρα πολύ λίγου, αλλιώς δημιουργούνται ελλιπείς μορφές ανατροφής στο σπίτι, όπως: το παιδί να κακομαθαίνει, να είναι ανυπάκουο, να αποκρούει, να μη συμβιβάζεται, να προκαλεί σύγχυση στον εαυτό του και στο περιβάλλον του.

2. Η ψυχοπνευματική εξέλιξη του παιδιού δεν διαπλάθεται μόνο από τους γονείς αλλά και από τα αδέρφια. Το μοναχοπαίδι δεν έχει τα ερεθίσματα που προέρχονται από άλλα αδέρφια και έτσι απειλείται η φυσιολογική προσαρμογή του με άλλους ανθρώπους. Αν όμως το παιδί έχει ένα ή δύο αδερφάκια, είναι ευνοϊκότερα για τη σωστή ανάπτυξή του. Οι αξίες και τα ενδιαφέροντα μοιράζονται εξίσου και έτσι το παιδί δεν γίνεται ούτε κακομαθημένο, ούτε σκληρό. Όταν το παιδί είναι μεγαλύτερο από ένα αδερφάκι του παίρνει τα πάντα στα σοβαρά, ταιριάζει λιγότερο με τους συνομηλίκους του και περισσότερο με τους μεγάλους. Το μικρότερο παιδί αντίθετα είναι ενεργητικό, ανοιχτό, εύθυμο και δεν παίρνει τίποτα στα σοβαρά.

3. Η οικονομική θέση της οικογένειας έχει σχέση με το ντύσιμο, την περιποίηση του σώματος, τη διατροφή, την πνευματική καλλιέργεια, τη διαπαιδαγώγηση, την ανάλογη κοινωνική τάξη . Αντίθετα η φτώχεια δημιουργεί προβλήματα κυρίως στα αγόρια παρά στα κορίτσια. Αυτή η θέση ταυτίζεται και με την ανεργία των γονέων.

4. Όταν η οικογένεια είναι ατελής ή διαταραγμένη (διαζύγια, φασαρίες, κ.α), τότε πολλοί παράγοντες παρακάμπτονται. Η συναναστροφή μόνο με τον πατέρα αναπτύσσει τη θέληση, το σεβασμό στην αυθεντία, την επιδίωξη κύρους και αυτοκυριαρχίας κ.α. Η συναναστροφή μόνο με τη μητέρα αναπτύσσει τη συναισθηματική πλευρά του παιδιού, το αίσθημα, την αγάπη, την πίστη. Βλέπουμε ότι η σωστή εξισορρόπηση των γονέων δημιουργεί σωστή προσωπικότητα στο παιδί, αφού ο ένας γονέας καλύπτει τον άλλο στη διάπλαση του χαρακτήρα του παιδιού.

Στις περισσότερες οικογένειες τα παιδιά έχουν διαφορετική αλληλεπίδραση με το γονιό του κάθε φύλου. Η μητέρα και ο πατέρας έχουν διαφορετική επιρροή και συνεισφορά στην ανάπτυξη των παιδιών και στην απόκτηση της κατάλληλης για το φύλο τους συμπεριφοράς. Αν και ο πατέρας είναι ένα σημαντικό πρόσωπο για το παιδί, που λειτουργεί ως μοντέλο για μίμηση και ταύτιση, ο ρόλος του είναι δευτερεύοντας σε σύγκριση με το ρόλο της μητέρας (10). Οι περισσότεροι θεωρούν ότι ο πιο σημαντικός ρόλος του πατέρα είναι ο οικονομικός και οι ίδιοι οι πατέρες θεωρούν ότι αν έχουν εκπληρώσει τις οικονομικές υποχρεώσεις προς τα παιδιά τους, είναι καλοί πατέρες. Η κοινωνία μας η ίδια δίνει έμφαση στο διαφορετικό ρόλο του πατέρα κρατώντας τους άνδρες μακριά από τα παιδιά τους, με αποτέλεσμα ο πατέρας να μην έχει τις ίδιες ευκαιρίες όπως η μητέρα, να συμμετέχει δηλαδή ενεργά στην ανάπτυξη των παιδιών. Ακόμα και όταν δουλεύουν και οι δύο γονείς, η μητέρα είναι αυτή που παραλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της φροντίδας των παιδιών (Belskly, 1979). Οι έρευνες δείχνουν ότι ενώ όλοι σχεδόν οι άνδρες παίζουν τακτικά με το παιδί τους, λίγοι είναι αυτοί που συμμετέχουν σε καθημερινή βάση στη φροντίδα του μωρού και ιδιαίτερα στις "βρόμικες δουλειές" (Kotelchuck 1976). O ρόλος της μητέρας, γενικά έχει μελετηθεί εκτεταμένα.
Ενώ αντίθετα οι κοινωνιολόγοι δεν μελετούν το ρόλο του πατέρα τόσο διεξοδικά και άμεσα όπως το ρόλο της μητέρας. Σε μια έρευνα βρέθηκε ότι ο πατέρας είναι πιο πιθανό να παίζει με τα παιδιά με διαφορετικό στυλ πιο φυσικό, ενώ της μητέρας πιο τυπικό και συνδεδεμένο με αντικείμενα. Το παίξιμο με τον πατέρα περιελάμβανε πιο άγρια παιγνίδια ενώ της μητέρας ήταν περισσότερο προφορικό (Lamb, 1975). H επιστροφή του πατέρα στο σπίτι είναι συνήθως ένα ευχάριστο γεγονός, αφού ο πατέρας είναι αυτός που "διασκεδάζει", ενώ η επιστροφή της μητέρας όταν δουλεύει, συνήθως συνοδεύεται με τα δυσάρεστα καθήκοντα της ημέρας. Πρέπει ο πατέρας αγόγγυστα να ασχολείται σε καθημερινή βάση με την ανατροφή των παιδιών και για να ξεκουράζει τη μητέρα, αλλά και το παιδί να νιώθει τη συνεχή παρουσία και των δύο γονιών στο σπίτι. Συμβαίνει όμως η συμπεριφορά του πατέρα να διαφοροποιείται απέναντι στα αγόρια και τα κορίτσια της οικογένειας. Από τη ηλικία των 9 μηνών , ο πατέρας ανησυχεί περισσότερο για την ασφάλεια της κόρης παρά του γιου (Pedersen & Robson, 1969). Επειδή θεωρεί ότι τα κορίτσια είναι εύθραυστα δεν παίζει τόσο συχνά τα δύσκολα παιχνίδια που παίζει με τα αγόρια. Οι κινήσεις του πατέρα όταν παίζει με τα αγόρια είναι πιο άγριες και απότομες. Αυτό βασίζεται στην αντίληψη που έχει ο πατέρας ότι τα κορίτσια είναι πιο εύθραυστα και λεπτεπίλεπτα από ότι τα αγόρια. Αυτό το βλέπουμε και μεγαλώνοντας τα παιδιά, όπου ο πατέρας κλίνει περισσότερο στα αγόρια, γιατί θεωρεί ή γιατί έτσι έμαθε από τους δικούς του γονείς ότι το αγόρι πρέπει να πολεμήσει για να κερδίσει τη ζωή, αλλά και γιατί θα πρέπει αργότερα να συντηρήσει τη δική του οικογένεια, ενώ το κορίτσι θα έχει ένα καλό γάμο και δεν έχει τόση ανάγκη. Οι σημερινές όμως αντιλήψεις δείχνουν ότι εξίσου τα παιδιά πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα, γιατί η κοινωνία είναι δύσκολη, οι υποχρεώσεις μεγάλες, τα κίνητρα πολλά. Πρέπει η οικογένεια σήμερα να δημιουργείται σε στέρεες βάσεις, να αναπτύσσεται μόνιμα και σταθερά και να διαπλάθει τα παιδιά της σύμφωνα με τις νέες τάσεις, χωρίς να χάνονται οι αξίες.


Δ2. ΚΑΚΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΠΙΔΟΣΗ

Πολλές είναι οι αιτίες που αναγκάζουν ένα παιδί να μην τα πηγαίνει καλά στα μαθήματα, όπως: Σχολική ανωριμότητα
Για να αποφασίσουμε εάν ένα παιδί είναι ώριμο ή όχι για το σχολείο, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τους εξής παράγοντες (11):
1. την εξέλιξη της νοημοσύνης του
2. τη συναισθηματική του εξέλιξη
3. την κοινωνική του εξέλιξη
4. τη βιολογική του ωρίμανση

Τις περισσότερες φορές η εξέλιξη του παιδιού στους παραπάνω τομείς συμβαδίζει, κάποιες φορές όμως το παιδί παρουσιάζει επιβράδυνση στην εξέλιξη μιας ή περισσοτέρων λειτουργιών και γι΄ αυτό θεωρείται ανώριμο για τη σχολική εργασία. Εμφανίζεται όταν το παιδί παρουσιάζει αδυναμία να παρακολουθήσει τα μαθήματα της τάξης του, δυσκολίες στην ανάγνωση και γραφή, φτωχό λεξιλόγιο, δυσκολία στις κοινωνικές συναναστροφές, δεν αποδέχεται το περιβάλλον και τους κανόνες της τάξης.


Ντροπή, Δειλία
Εμφανίζεται όταν το παιδί είναι συνεσταλμένο, δεν κάνει εύκολα φιλίες, παραμένει απομονωμένο, δεν συμμετέχει στις δραστηριότητες της τάξης, αποφεύγει τα άλλα παιδιά στα διαλείμματα. Εδώ θα πρέπει το παιδί να αποκτήσει θάρρος, από τους γονείς του και από τον δάσκαλο δίνοντάς το απλές αρμοδιότητες , απλές ευθύνες, παροτρύνοντας τα υπόλοιπα παιδιά να παίζουν μαζί του. Οι γονείς θα πρέπει να ασχοληθούν περισσότερο μαζί του , παίζοντας, συζητώντας, ενθαρρύνοντας το και να ψάξουν καλύτερα τη ζωή της οικογένειας, ώστε να βελτιώσουν ή όχι τις συνθήκες ζωής ή ακόμη να απορρίψουν κάποια δικά τους ελαττώματα. Σίγουρα το παιδί έρχεται στο σχολείο έχοντας μέσα του κάποια βιώματα, θετικά ή αρνητικά, τα οποία θα πρέπει να τα συνδυάσει με τη ζωή της τάξης. Αυτό είναι δύσκολο για το παιδί και χρειάζεται τη στήριξη όλων των φορέων της εκπαίδευσης. Όχι μόνο ο εκπαιδευτικός, όπως νομίζουν πολλοί γονείς, αλλά και οι γονείς πρέπει να σκύψουν πάνω στα προβλήματα του παιδιού και να μην δικαιολογούν τον εαυτό τους λέγοντας ότι μόνο το σχολείο είναι υπεύθυνο. Συνεργασία, λοιπόν, με τον εκπαιδευτικό, συνεργασία με τους τοπικούς φορείς της εκπαίδευσης , άμεσο ενδιαφέρον για τις δραστηριότητες του σχολείου, παρακολούθηση εν ανάγκη σχολές γονέων, συμμετοχή στις ανοιχτές συζητήσεις και εκδηλώσεις, παρότρυνση του παιδιού για συμμετοχή του σε κοινωνικές εκδηλώσεις (πάρτι, γιορτές, κ.α), ενδιαφέρον για τους φίλους του και να καλύπτει γενικά κάθε ανάγκη του για επικοινωνία.

Αποθάρρυνση
Σίγουρα κάθε μαθητής δεν θέλει την επίπληξη και την αποτυχία μπροστά στους άλλους συμμαθητές του. Το ίδιο συμβαίνει και με τους μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους που θέλουν την επιβράβευση για τη συνέχιση των προσπαθειών τους. Είναι απαράδεκτο σημερινός εκπαιδευτικός να δημιουργεί πρόβλημα στην ψυχοσύνθεση των μαθητών του, επιπλήττοντας τους, τιμωρώντας τους, αποφεύγοντας τους. Δημιουργεί έτσι επιθετικές συμπεριφορές, άγχος, προβλήματα ένταξης στο σύνολο, ανασφάλεια και μαθησιακές δυσκολίες με έντονο το συναίσθημα της απόρριψης και συνεπώς της αποτυχίας. Η ενθάρρυνση, αντίθετα, από το σχολείο με τη συνεργασία γονέα – εκπαιδευτικού σε συνδυασμό με το καλό κλίμα στην οικογένεια, εμπιστοσύνης και ασφάλειας, είναι στοιχεία που θα τονίσουν την προσωπικότητα του παιδιού και θα του επαναφέρουν την εμπιστοσύνη και την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται για να προχωρήσει.

Αδιαφορία της οικογένειας
Υπάρχουν κάποια στοιχεία που φαίνεται ακόμη και στα μάτια των παιδιών η αδιαφορία της οικογένειας. Είναι κουρασμένα, δεν προσέχουν στο μάθημα, δεν συζητούν εύκολα, δεν «ανοίγονται σε παρέες», έχουν μελαγχολική έκφραση και «κλείνονται» στον εαυτό τους, με αποτέλεσμα την κακή σχολική τους επίδοση. Χρειάζεται αρκετή προσπάθεια από μέρους του δασκάλου για να πλησιάσει αυτό το παιδί. Αν πραγματικά υπάρχει καλή σχέση μαθητή – εκπαιδευτικού, τότε θα τα καταφέρει να το πλησιάσει. Αν το παιδί νιώθει ότι ο δάσκαλος ενδιαφέρεται και θέλει να βοηθήσει, τότε ο μαθητής θα του ανοίξει την καρδιά και θα πετύχει. Είναι και πολύ λεπτή η θέση του εκπαιδευτικού καλώντας τους γονείς σε παιδαγωγική συνάντηση, όπου εκεί θα πρέπει να τους εκθέσει τα προβλήματα του παιδιού, προσέχοντας πάντα να μην επικρίνει και κατηγορεί την οικογένεια.
Είναι απαράδεκτη η αδιαφορία της οικογένειας, ακόμη και αν τα προβλήματα και οι υποχρεώσεις των γονέων είναι μεγάλες. Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει λίγος χρόνος για τη διάπλαση του παιδιού. Το παιδί σε μικρή ηλικία δεν καταλαβαίνει τα προβλήματα των γονέων. Σε αυτή την ηλικία το παιδί έχει ανάγκη τη στήριξη των γονέων του σε κάθε δραστηριότητά του είτε παιχνίδι είναι αυτό, είτε μαθήματα. Ακόμη και την επίπληξη και παρατήρηση έχει ανάγκη, γιατί έτσι αισθάνεται την ασφάλεια γύρω του. Είναι λάθος που πολλοί γονείς προσπαθούν να βρούνε τρόπους για να φύγουν τα παιδιά «μέσα από τα πόδια τους» ή λέγοντας τα, ότι «έχεις μόνο υποχρεώσεις και όχι δικαιώματα» ή ακόμη ότι «εγώ στα προσφέρω όλα, εσύ τι κάνεις;». Το παιδί χρειάζεται ό,τι και οι μεγάλοι. Χρειάζεται την ψυχαγωγία, το χιούμορ, τις εκδρομές, τη συμμετοχή του σε όλα τα κοινά της οικογένειας, τη συζήτηση. Αυτά, έστω και σε μικρό βαθμό αν ικανοποιούν τις ανάγκες του παιδιού, πετυχαίνεται η κοινωνικοποίησή του, επιβραβεύεται η σχολική του επίδοση και η μελλοντική του ένταξη στην κοινωνία. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής των νέων οικογενειών έχει πολλές απαιτήσεις και η οικογένεια θέλει αντιμετώπιση από ώριμους και σκεπτόμενους γονείς. Θα πρέπει να έχουν υπομονή στις προσπάθειες του παιδιού, να το ανταμείβουν, ελαχιστοποιώντας έτσι τις αποτυχίες του (12) . Αντίθετα , όταν οι γονείς είναι αδιάφοροι μεγιστοποιούν, ίσως άθελά τους, την αποτυχία, αποθαρρύνουν κάθε δημιουργική προσπάθεια με αποτέλεσμα την κυριαρχία του συναισθήματος της κατωτερότητας στο παιδί.


Δ2. ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΠΙΔΟΣΗ

Η καλή σχολική επίδοση εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως:
1. η σωστή οργάνωση του μαθητικού χρόνου και των δραστηριοτήτων
2. η σωστή οργάνωση του χρόνου μελέτης
3. η αισιοδοξία και πίστη για το τελικό αποτέλεσμα
4. η συμπαράσταση των γονέων με την ενεργό συμμετοχή τους
5. η σωστή λειτ�
�υργία της οικογένειας, οι κανόνες και αξίες της
6. η επιβράβευση σχολείου – γονέων
7. το κοινωνικό και μορφωτικό επίπεδο των γονέων
8. το άμεσο ενδιαφέρον των γονέων για την εξέλιξη του παιδιού
9. το υπόλοιπο περιβάλλον και πόσο αυτό επιδρά
10. η ψυχολογική στήριξη και οι υγιείς σχέσεις
11. ο χώρος εργασίας και μελέτης του παιδιού με τα απαραίτητα μέσα
12. τα δεδομένα κίνητρα την κατάλληλη στιγμή και η αυτοπεποίθησή του παιδιού για την αντιμετώπισή τους
13. οι αναπτυσσόμενες βαθμίδες δυσκολιών και πρωτοβουλιών και η ενθάρρυνση του για την αντιμετώπισή τους
14. η ενασχόληση του παιδιού με τον αθλητισμό
15. η σωστή ψυχαγωγία του τη σωστή στιγμή
16. η ανάπτυξη ενδιαφερόντων σε συνδυασμό με τα μαθήματα
17. σωστή καθοδήγηση της προσωπικότητας του με την ανάλογη συμπαράσταση από τους δικούς του
18. πίστη στην εκπαίδευση, για την ίδια τη ζωή του παιδιού και όχι μόνο για κοινωνική άνοδο
19. η ανάπτυξη της αυτοαντίληψης και αυτοεκτίμησης, με ανάπτυξη θετικής σκέψης για όλες τις στάσεις ζωής
20. η αποφυγή από μέρους των γονέων συγκρίσεων ή διακρίσεων με άλλα αδέρφια ή μαθητές
21. η ελεύθερη έκφραση των συναισθημάτων του παιδιού κ.ά

Βλέπουμε ότι τα λειτουργικά χαρακτηριστικά της οικογένειας παίζουν πιο καθοριστικό ρόλο στη σχολική επίδοση και από αυτήν ακόμη την κοινωνικο-οικονομική στάθμη της οικογένειας. Μη ξεχνάμε όμως ότι η κοινωνικο-οικονομική στάθμη καθορίζεται από παράγοντες εξωτερικούς αποδεκτούς ή μη οι οποίο τροποποιούνται ανάλογα με τα συμφέροντα κάθε τάξης. Γιατί, λοιπόν, δεν προσπαθούμε να τροποποιήσουμε τις συνθήκες της δικής μας οικογένειας που αποτελείται από μικρό πλήθος ατόμων; Δεν θα πρέπει τα οποιαδήποτε προβλήματα να μεταφέρονται στην οικογένεια, ούτε η εργασία μας να είναι τροχοπέδη για την ανάπτυξη των παιδιών. Μήπως θα πρέπει να δούμε τα πράγματα από την άλλη όψη; Μήπως είναι καιρός να καταλάβουμε ότι η ζωή σε ένα σωστό οικογενειακό περιβάλλον, θα έχει σαν αποτέλεσμα και την επιτυχία μας στην εργασία; Η θετική ενέργεια που θα πάρουμε από την οικογένεια θα είναι τροφοδότης για την κοινωνική μας και οικονομική μας ανάπτυξη. Ασφαλώς κάποιες δυνατότητες της οικογένειας εξαρτώνται από την κοινωνικο-οικονομική θέση αυτής. Αν είναι δύσκολο να βελτιώσουμε αυτή τη θέση , είναι εύκολο όμως να βελτιώσουμε τις συνθήκες ζωής της οικογένειας και να επενδύσουμε στα παιδιά μας.
Ας σκύψουμε πάνω από τα προβλήματα των παιδιών. Να τα βοηθήσουμε από μικρά στην ανάπτυξη των νοητικών τους ικανοτήτων, ασχολούμενοι μαζί τους με απλά παιχνίδια, να τα εισάγουμε στις αξίες της ζωής, να τα μάθουμε στην οργάνωση, να μην τα επιπλήττουμε μπροστά σε άλλους, να τους γνωρίσουμε τους κανόνες και τις υποχρεώσεις τους, να αναπτύξουν την αυτοπεποίθηση τους, να τα ελέγχουμε έμμεσα και να τα συμπαραστεκόμαστε με συμβουλές μας σε κάθε δυσκολία τους, να τα ενθαρρύνουμε στα προβλήματά τους. Το ένστικτο (μητρικό και πατρικό) που έχουν οι γονείς, οι αξίες για τη ζωή που έχουν διαμορφώσει, η αγάπη για τα παιδιά τους, η θέλησή τους για κάθε δυνατή βοήθεια, η επιθυμία τους για καλύτερη επιτυχία των παιδιών τους, κάνουν αυτούς να αισθάνονται ότι πρέπει να προσφέρουν ό,τι είναι δυνατόν για την καλύτερη διάπλαση των παιδιών τους. Μη ξεχνάμε όμως ότι σε κάθε κανόνα υπάρχουν και εξαιρέσεις. Έτσι υπάρχουν και γονείς που πιστεύουν ότι μόνο η εξοικονόμηση όλο και περισσότερων χρημάτων ή κοινωνικής ανόδου θα φέρει την άνοιξη στην οικογένεια. Είναι λάθος να το πιστεύουμε αυτό, γιατί το παιδί έχει καθημερινά την ανάγκη ολοένα και περισσότερο των γονέων του σε αγάπη, συμπαράσταση, ασφάλεια και χρόνο. Η εκπαιδευτική πείρα μου, δείχνει αυτά που αναφέρω και είναι πολύ δύσκολο για έναν εκπαιδευτικό να έχει μπροστά του γονείς που "σηκώνουν τα χέρια τους" με την συμπεριφορά και αντίδραση του παιδιού τους, λέγοντας απλά "εγώ του προσφέρω ότι χρειάζεται, τι να κάνω τώρα ;" ή "τι κάνει το σχολείο; Γιατί το παιδί μου έρχεται έτσι σπίτι;" ή "τι δεν κάνετε, που θα έπρεπε να κάνετε;"ή "εγώ γυρνώ στο σπίτι αργά από τη δουλειά μου και είμαι πτώμα για να το ελέγξω" ή "γιατί το παιδί μου δεν πάει καλά στα μαθήματα; Εγώ δεν μπορώ να βοηθήσω. Δεν προλαβαίνω, από τη δουλειά μου". Εδώ, λοιπόν, είναι και το ερώτημα: Δεν υπάρχει λίγος χρόνος για το παιδί; Είναι δύσκολο για τον εκπαιδευτικό που έχει 25 ή και παραπάνω μαθητές να γνωρίζει τι ακριβώς συμβαίνει και συγχρόνως να επεμβαίνει έγκαιρα.
Η δυνατότητα της οικογένειας να προετοιμάσει το παιδί σύμφωνα με τις απαραίτητες για τη σχολική μάθηση αξίες, ικανότητες και δεξιότητες, είναι καθαρά θέμα ιδιοσυγκρασίας των γονέων και δεν τους το επιβάλλει κανείς και ούτε κανείς ποτέ θα ζητήσει ευθύνες παρά η ίδια η οικογένεια στον εαυτό της.


Ε. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Το θέμα της οικογένειας και ο ρόλος αυτής στην επίδοση των παιδιών είναι πολύ βασικός και υπάρχει πλούσια σχετική βιβλιογραφία. Από την ημέρα της γέννησης του το παιδί έρχεται σε ένα περιβάλλον , όπου η ανατροφή του θα πρέπει να είναι πρωταρχικός στόχος των γονέων. Η ωρίμανση της σκέψης των γονέων, η σταθερότητα των σχέσεων τους καθώς και η ψυχική και κοινωνική ετοιμότητά τους πρέπει να είναι δεδομένη. Οι αξίες της ζωής , οι προσδοκίες , οι φιλοδοξίες . τα πρότυπα , τα κίνητρα , οι συναναστροφές , οι απαιτήσεις , οι ευκαιρίες , οι ενισχύσεις των προσπαθειών , η συμπεριφορά , η αναγνώριση , είναι στοιχεία τα οποία οι γονείς πρέπει να προσέξουν , να διαφυλάττουν, να υπερασπίζονται και να μεταδίδουν.
Φθάνοντας στη σχολική ηλικία το παιδί πρέπει να έχει μέσα του όλες τις αξίες και συμπεριφορές και συνεχίζοντας να βελτιώσει αυτές και να αποκτήσει όλες τις δεξιότητες και ικανότητες που προσφέρει το σχολικό περιβάλλον. Η κοινωνικοποίηση του παιδιού , ξεκινά , λοιπόν , από τη γέννησή του , διαπλάθεται στην οικογένειά του και συνεχίζει στο σχολείο όπου εκεί θέτει τα αυριανά θεμέλιά του. Κύριο χαρακτηριστικό του παιδιού της σχολικής ηλικίας είναι η τάση για εργατικότητα και παραγωγικότητα. Οι γονείς πρέπει με υπομονή και επιμονή να παρακολουθούν κάθε προσπάθεια του παιδιού , να την επικροτούν , να την επιβραβεύουν ώστε να ελαχιστοποιήσουν τις αποτυχίες του και να μεγιστοποιήσουν τις επιτυχίες του. Αντίθετα όταν οι γονείς είναι αγχώδεις ,υπερπροστατευτικοί , πιεστικοί, υποτιμούν τότε τα απλά επιτεύγματα του παιδιού ζητώντας πάντα κάτι καλύτερο, μεγιστοποιούν τις δυσκολίες και τις αποτυχίες του και αποθαρρύνουν κάθε δημιουργική του προσπάθεια αυξάνοντας έτσι το συναίσθημα κατωτερότητας στο παιδί με αποτέλεσμα την κακή σχολική επίδοση. Η θετική ενέργεια που εκπέμπουν οι γονείς είναι τροφοδότης ζωής για το παιδί . Η αρνητική ενέργεια που εκπέμπουν οι γονείς , σίγουρα είναι το μέσο για αμφισβήτηση της ζωής στα μάτια του παιδιού . Ο χρόνος και η υπομονή των γονέων ανταμείβει αυτούς βλέποντας την επίδοση του παιδιού τους.

Πρέπει , λοιπόν, η οικογένεια:
* Να είναι αποτελεσματική στη διαχείριση των οικογενειακών θεμάτων με ηρεμία και υπομονή
* Να έχει ξεκάθαρους ρόλους και υποχρεώσεις, ανάλογα με το φύλο
* Να εφαρμόζει συνεπείς κανόνες συμπεριφοράς με σταθερότητα και αυστηρότητα χωρίς παρεκκλίσεις
* Να εκδηλώνει έμπρακτα το ενδιαφέρον της για τις ανάγκες των μελών της , δίνοντας χρόνο και μεταδίδοντας θετικά στοιχεία
* Να στηρίζεται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη των μελών
* Να επικοινωνεί με διάλογο , χωρίς προκαταλήψεις
* Να ενθαρρύνει τη συνεργασία , χωρίς ακρότητες
* Να στηρίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό μεταξύ των μελών
* Να ενθαρρύνει τις μαθητικές δραστηριότητες των μελών, προτρέποντας αυτά πάντα στην σωστή επίδοσή τους
* Να υπάρχει σωστός τρόπος επικοινωνίας μεταξύ των μελών , ώστε να διευκολύνεται ο διάλογος
* Να αξιολογούν και να στηρίζουν κάθε ψυχική , σωματική ή πνευματική αλλαγή του παιδιού
* Να δίνει τα σωστά πρότυπα συμπεριφοράς και κοινωνικότητας στο παιδί
* Να αναλάβει πρωτοβουλίες και δράση και να έχει συνεργασία με άλλους γονείς , τόσο στο σχολείο όσο και έξω από αυτό
* Να ενημερώνεται για κάθε κοινωνική αλλαγή και να μην έχει > σε κάποιες ιδέες
* Να ενθαρρύνει κάθε εξωσχολική δραστηριότητα του παιδιού , όπως αθλητισμό, θέατρο κ.α
* Να παρακολουθεί από κοντά κάθε δραστηριότητα των φίλων του παιδιού και να συζητά μαζί του τις ενέργειες αυτών
Δίνουμε , λοιπόν, χρόνο, υπομονή, συμπαράσταση στα παιδιά για τη σωστή ανάπτυξη και επίδοση τους γνωρίζοντας ότι η οικογένεια είναι η αναπνοή στα παιδιά που συνεχώς τη βελτιώνουμε και τη δυναμώνουμε , χωρίς ποτέ να τη σταματάμε.

Του Ιωάννη Χ. Παπαγεωργίου



ΣΧΕΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

(1) Αχ. Καψάλη, Παιδαγωγική Ψυχολογία, Θεσσαλονίκη 1986, σελ.48-50, εκδ. Αφοι Κυριακίδη.
(2) Αχ. Καψάλη, Παιδαγωγική Ψυχολογία, Θεσσαλονίκη 1986, σελ.39, εκδ. Αφοι Κυριακίδη.
(3) Αχ. Καψάλη, Παιδαγωγική Ψυχολογία, Θεσσαλονίκη 1986, σελ.173,174, εκδ. Αφοι Κυριακίδη
(4) Β.
Χαραλαμπάκη, Γενική Παιδαγωγική, Αθήνα 1984, σελ.250,251,252
(5) Β. Χαραλαμπάκη, Γενική Παιδαγωγική, Αθήνα 1984, σελ.250,251,252
(6) Β. Χαραλαμπάκη, Γενική Παιδαγωγική, Αθήνα 1984, σελ.250,251,252
(7) Β. Χαραλαμπάκη, Γενική Παιδαγωγική, Αθήνα 1984, σελ.250,251,252
(8) Β. Χαραλαμπάκη, Γενική Παιδαγωγική, Αθήνα 1984, σελ.250,251,252
(9) Αχ. Καψάλη, Παιδαγωγική Ψυχολογία, Θεσσαλονίκη 1986, σελ.378-379, εκδ. Αφοι Κυριακίδη.
(10) Ανοιχτό Σχολείο, άρθρο με θέμα "Ο ρόλος του πατέρα στην κοινωνικοποίηση του παιδιού ως προς το ρόλο του φύλου", σελ. 3
(11) Άρθρο του Γρηγόρη Βασιλειάδη (Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής) δημοσιευμένο στο internet, με θέμα "Κακή σχολική επίδοση"
(12) Ιωάννη Ηλιόπουλου, Σχολικού Συμβούλου, Πάτρα, "Οικογενειακή και Σχολική Ζωή"
(13) Υ.Π.Ε.Π.Θ, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Αθήνα 2000, "Γονείς: Όταν τα πράγματα…δεν πάνε καλά !"
(14) Παν. Ξωχέλλη, Θεμελιώδη προβλήματα της Παιδαγωγικής Επιστήμης – Εισαγωγή στην Παιδαγωγική, Θεσσαλονίκη 1985, εκδ. Αφοι Κυριακίδη
(15) Robert Dottrens, Παιδαγωγώ και Διδάσκω, Αθήνα 1974, εκδ. Δίπτυχο- Unesco
(16) Θεοφύλακτος Θεοφυλάκτου, Διάλογος με τους γονείς, Θεσσαλονίκη 1995
(17) Ρόζα Ιμβριώτη, Παιδεία και Κοινωνία – Ελληνικά εκπαιδευτικά προβλήματα, Αθήνα 1985, εκδ. Σύγχρονη Εποχή
(18) Άννα Φραγκουδάκη , Κοινωνιολογία της εκπαίδευσης – Θεωρίες για την Κοινωνική Ανισότητα στο Σχολείο, Αθήνα 1985, εκδ. Παπαζήση
(19) Άρθρο του Σταυρούλη Σταύρου , δημοσιευμένο στο internet με θέμα «Το παιδί μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον – Προβλήματα και δυσκολίες των γονέων»
(20) Ο. Μπανκς, Η κοινωνιολογία της εκπαίδευσης, επιμ. Σπ. Ράσης, Θεσσαλονίκη 1995, εκδ. Πρατηρητής
(21) Περιοδικό «Σύγχρονη Εκπαίδευση», τεύχος 110, Ιαν-Φεβ 2000, άρθρο του Στέλιου Ν. Γεωργίου με θέμα «Παράμετροι και συνέπειες της γονικής εμπλοκής στην εκπαιδευτική διαδικασία των παιδιών τους», σελ. 56-64
(22) Περιοδικό «Σύγχρονη Εκπαίδευση» , τεύχος 94, Μαι-Ιουν 1997, άρθρο της Μαρίας Ηλιού με θέμα «Ο ερευνητής και η ανάγνωση των αριθμών ή το αίνιγμα της σχολικής αποτυχίας», σελ. 22-25
(23) Δημ. Γ. Τσουρέκη , Σύγχρονη Παιδαγωγική- Παιδαγωγικές Τάσεις από τις αρχές του 20ου αιώνα, μέχρι σήμερα, Αθήνα 1981, σελ.183-192

Πηγή: http://sciencearchives.wordpress.com/2009/12/30/%CF%8C-%CE%AF-%CE%AD-lam/